Η πολιτική του εμβολιασμού έναντι του κορωνοϊού στη χώρα μας σημειώνει πλέον ένα δύσκολο να ξεπεραστεί ταβάνι στο 60%. Η σταθεροποίηση των δεδομένων ως προς τη σοβαρή νόσο δημιουργεί την εντύπωση της επιτυχίας, ωστόσο ο χειμώνας και κατά συνέπεια η διαβίωση κυρίως σε εσωτερικούς χώρους, με ένα αναπόφευκτο 4ο κύμα της πανδημίας, είναι μπροστά μας.

των Κώστα Σπίγγου και Σωτήρη Κουτίνου, Συντονιστών Τομέα Υγείας ΜέΡΑ25

Δεδομένης της επιμονής της πανδημίας στον πλανήτη, ακόμη και η σταθεροποίηση θα σήμαινε αποτυχία, όμως δεν πρόκειται μόνο για το κρισίμως χαμηλό ποσοστό αποδοχής του κοινωνικού αγαθού του εμβολιασμού, τα υψηλά νούμερα διάδοσης που παρατηρούνται και την απώλεια της ευκαιρίας ανασυγκρότησης του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Η δεύτερη βασική παράμετρος της κυβερνητικής αποτυχίας είναι το γεγονός ότι για να επιτευχθεί αυτή η ισορροπία τρόμου ήδη αναλώθηκε σχεδόν κάθε διαθέσιμος πόρος οικονομικής και κοινωνικής ανοχής.

Η αποτυχία ανήκει εξ ολοκλήρου στην κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία με τις επαναλαμβανόμενες πρακτικές της υστεροβουλίας, κρυψίνοιας και αυταρχισμού, διχάζει συνειδητά την κοινωνία, ταυτίζοντας τους απλώς μη εμβολιασμένους, επιφυλακτικούς ή/και σκεπτικιστές – μη αρνητές όμως της πανδημίας και των καταστροφικών συνεπειών της- με τους φερόμενους ως αντιεμβολιαστές, ένα νέο «ιδεολογικό» μανδύα που φορούν σήμερα, όσοι από το 2010 επενδύουν σε δράσεις ανατροπής, όχι της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά της Δημοκρατίας της ίδιας.

Η κυβέρνηση πέτυχε λοιπόν κάτι πρωτόγνωρο: στο να καταστήσει τον αντιεπιστημονισμό επιλέξιμη αντιπολιτευτική τακτική. Πρόκειται για μια ώσμωση που διαπερνά όλο το κομματικό φάσμα, η οποία θα σταματούσε ακόμη και σήμερα με την έναρξη ενός διαλόγου ανοιχτής ατζέντας με τη συμμετοχή όλων των απόψεων χωρίς προκαταβολική λογοκρισία. Χωρίς αυτό τον κοινωνικό διάλογο, οι πιο δυσοίωνοι αρνητές δεν είναι πια οι αρνητές της πανδημίας, αλλά οι αρνητές της Δημοκρατίας.

Η κυβέρνηση πρακτικά δεν βλέπει ως μέτρο τίποτα άλλο εκτός από τον εμβολιασμό, αν και αυτός είναι συμπληρωματικός της ενίσχυσης της Δημόσιας Υγείας, όχι διαζευκτικός. Δεν μπορούμε παρά να συμπεράνουμε ότι αυτή η «εμβολιωπία» που έχει προσβάλει την κυβέρνηση, μετατρεπόμενη νομοτελειακά στην πολιτική του καθολικού όσο και καταναγκαστικού εμβολιασμού, ως το χρονικό ενός προαναγγελθέντος αυταρχισμού, ήταν εξαρχής και η πιο ταιριαστή στάση έναντι της πανδημίας από μια κυβέρνηση που λειτουργεί ως ανώνυμη εταιρεία. Δεν πρόκειται για υπερβολή, δεδομένης της διαρκώς διευρυνόμενης χρήσης του σχήματος-οχήματος της Α.Ε., από την κυβέρνηση της ΝΔ, προς δημιουργία ή αντικατάσταση δομών που κανονικά οφείλουν να λογοδοτούν μόνο σε δημόσια όργανα. Παράλληλα, έχουμε μια κυβέρνηση για την οποία η θυσία της ιατρικής περίθαλψης ως δημοσίου αγαθού, τα έκτακτα υγειονομικά μέτρα με τον άνθρωπο όχι στο επίκεντρο αλλά στο περιθώριο, η παραβίαση της αυτόβουλης διάθεσης του σώματος, η κατάργηση του κοινοβουλευτικού διαλόγου, η λογοκρισία και η αναστολή των ατομικών δικαιωμάτων δεν θεωρούνται σημαντικό κόστος μπροστά στο κυνικό χρήμα, παρά απλώς «παράπλευρες απώλειες».

Και τι άλλα -τρομακτικά- μέτρα εκβιαστικής «πρόληψης» και περαιτέρω διχασμού της κοινωνίας μπορεί άραγε να έπονται μετά από αυτό το «ορεκτικό»; Ο ακρωτηριασμός δαπανών – καμία σχέση με εξορθολογισμό του κόστους – μέσω διακοπής χορήγησης θεραπειών και φαρμάκων σε ανεμβολίαστους για κάθε νόσο, ή ακόμα σε καπνιστές και σε παχύσαρκους; Μήπως και σε πότες, ξενύχτηδες ή και σε απεργούς και διαδηλωτές;

Γιατί άλλο είναι να μας λένε, διασπείροντας σύγχυση, ότι τα ατομικά δικαιώματα οφείλουν να υποχωρούν μπροστά στο κοινωνικό καλό (για του λόγου το αληθές, τα ατομικά δικαιώματα δεν υποχωρούν ποτέ, αλλά μόνο διασφαλίζονται μέσα από την έμφαση στο κοινωνικό καλό) και άλλο η πραγματικότητα, όπου τα ατομικά δικαιώματα καρατομούνται χάριν της επιμονής στην καταφανή διάλυση της δημόσιας υγείας, που γενικότερα εμπίπτει προφανώς στην ιδεολογική δέσμευση της ΝΔ: επέκταση και στερέωση του φεουδοκαπιταλιστικού συστήματος στη χώρα μας, με την υγεία λάφυρο στους Ολιγάρχες εντολείς της.

https://mera25.gr/kostas-spingos-sotiris-koutinos-syntonistes-tomea-ygeias-i-emvoliopia-tis-nd/?fbclid=IwAR2i2R04_SBu913bYvO-OemTwhw_aHJ_qATy4GU-7CHzyrJbmoxJH20ma8Y

Με αφορμή την καθιέρωση από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ της 23^ης Σεπτεμβρίου ως Ημέρας Βιολογικής Παραγωγής, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Σπήλιος Λιβανός, δήλωσε:

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση επενδύει στρατηγικά στα βιολογικά προϊόντα. Αυτό επιβεβαιώνει η κοινή απόφαση Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Συμβουλίου και Επιτροπής.  Είναι ένα σαφές μήνυμα για το πού πρέπει να οδηγηθεί η αγροτική οικονομία μας, όχι μόνο προς τους παραγωγούς αλλά και προς τις κυβερνήσεις, αφού η βιολογική παραγωγή πρέπει να ενισχυθεί και με τα κατάλληλα εργαλεία.

Κι αυτό ακριβώς πράττει πλέον  η ελληνική κυβέρνηση, μέσω του ΥΠΑΑΤ.  Ενισχύσαμε το πρόγραμμα για τη χρηματοδότηση βιολογικής παραγωγής στα 420 εκατ. ευρώ και το  διευρύναμε  εντάσσοντας σε αυτό δενδρώδεις καλλιέργειες, το βαμβάκι και τη μελισσοκομία και άλλα προϊόντα.  Έτσι, δίνουμε τη δυνατότητα και σε νέους βιοκαλλιεργητές να αυξήσουν την προστιθέμενη αξία των προϊόντων τους και  το εισόδημά τους. Δικαιούχοι του μέτρου είναι περισσότεροι από 85.000 βιοκαλλιεργητές.

Με την απόφασή μας αυτή και με πρόσθετα μέτρα που λαμβάνουμε, στοχεύουμε να δημιουργήσουμε στέρεα θεμέλια για τη βιοκαλλιέργεια στη χώρα μας.  Στηρίζουμε στην πράξη τους αγρότες που επιλέγουν τη βιολογική παραγωγή.

 Δουλεύουμε για μεγαλύτερη βιολογική παραγωγή, προσιτή σε όλους. Ώστε τα βιολογικά προϊόντα να μπουν σε κάθε σπίτι και ο πρωτογενής τομέας μας να γίνει πιο ανταγωνιστικός, εξωστρεφής, βιώσιμος. Γιατί τα βιολογικά προϊόντα δεν είναι απλά μία πρόσκαιρη παγκόσμια τάση, αλλά ο προορισμός».

Από τη Διοίκηση του ΟΠΕΚΑ γίνεται γνωστό ότι καταβάλλεται σήμερα, Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2021, το χρηματικό βοήθημα σε τρίτεκνες και πολύτεκνες αγρότισσες μητέρες, συνταξιούχους ή ασφαλισμένες του ΕΦΚΑ-ΟΓΑ, οι οποίες δήλωσαν συμμετοχή στο Πρόγραμμα Παροχής Χρηματικών Βοηθημάτων του ΛΑΕ/ΟΠΕΚΑ και πληρούσαν τις αιτούμενες προϋποθέσεις.

Το χρηματικό ποσό πιστώνεται στους τραπεζικούς λογαριασμούς που οι δικαιούχοι έχουν δηλώσει κατά την υποβολή της αίτησής τους. Είναι δε ύψους 700 ευρώ για 4000 τρίτεκνες μητέρες και 1000 ευρώ σε 1000 πολύτεκνες μητέρες.

Για το έτος  2021, η προϋπολογισθείσα δαπάνη για το πρόγραμμα είναι  2.800.000 ευρώ για 4.000 τρίτεκνες και  1.000.000  ευρώ για  1.000 πολύτεκνες.

Πάνω από 18 μήνες μετά την έναρξη της πανδημίας, το τεράστιο δίκτυο λιμένων, εμπορευματοκιβωτίων και εμπορευματικών εταιρειών που μεταφέρουν κρασί σε όλο τον κόσμο υποχωρεί υπό τη συνεχή πίεση της πανδημίας, προκαλώντας σημαντικές καθυστερήσεις στις παραδόσεις.

Οι καθυστερημένες παραδόσεις, η έλλειψη εμπορευματοκιβωτίων, το αυξημένο κόστος και οι διαταραχές στα λιμάνια που συνδέονται με την πανδημία, είναι όλες πτυχές μιας κρίσης που αύξησε τους χρόνους αποστολής από μερικές εβδομάδες σε περισσότερους από τρεις μήνες, καθώς οι έμποροι και οι παραγωγοί προσπαθούν να αναπληρώσουν τα αποθέματά τους εν αναμονή της περιόδου των εορτών. Οι διαταραχές οδήγησαν σε αυτό που ο αναπληρωτής διευθυντής του εμπόρου κρασιών στο Χονγκ Κονγκ της Links Concept, Bojan Radulovic, αποκάλεσε «φαινόμενο ντόμινο» από τις αρχές του 2020, όταν η πανδημία έγινε παγκόσμια. "Όταν επηρεάζεται το προσωπικό του λιμένα, το λιμάνι κλείνει και αρνείται στα πλοία την άδεια να ελλιμενιστούν." Η ταχεία οικονομική ανάκαμψη και η έκρηξη των εξαγωγών της Κίνας προκάλεσαν επίσης αύξηση των ροών εμπορευματοκιβωτίων από την Κίνα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη κατά τη διάρκεια της πανδημίας, με αποτέλεσμα την σοβαρή έλλειψη εμπορευματοκιβωτίων που κατευθύνονται προς την Κίνα και τις υπόλοιπες χώρες, από την Ασία από χώρες παραγωγής στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τη Νέα Ζηλανδία. Για να προβλέψει τις καθυστερήσεις στην παράδοση, ο έμπορος κρασιού σχεδίασε τις αποστολές του τουλάχιστον τρεις μήνες νωρίτερα, εν όψει των εορτασμών της Χρυσής Εβδομάδας τον Οκτώβριο, τα Χριστούγεννα και την κινεζική Πρωτοχρονιά. Για τον James Rowell, επικεφαλής των πελατών λιανικής στην Altaya Wines, το πρόβλημα επιδεινώνεται με την αλλαγή των δρομολογίων αποστολής και την έλλειψη θέσεων ελλιμενισμού. "Τα κρασιά που προορίζονται για το Χονγκ Κονγκ έχουν ανακατευθυνθεί μερικές φορές στη Σαγκάη, τη Σιγκαπούρη ή άλλους προορισμούς."

Οι ΗΠΑ έχουν πληγεί περισσότερο

Σύμφωνα με τους εμπόρους κρασιών, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επηρεαστεί περισσότερο από αυτό το φαινόμενο. Ο Ben Cheung, διευθυντής επιχειρήσεων στον μεγαλύτερο έμπορο κρασιού του Χονγκ Κονγκ, Watson's Wine, δήλωσε στο Vino Joy ότι οι προμήθειες κρασιού από τις ΗΠΑ έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες καθυστερήσεις παράδοσης από οποιαδήποτε άλλη χώρα. «Από τον περασμένο Δεκέμβριο, καταφέραμε να στείλουμε μόνο ένα εμπορευματοκιβώτιο», ανέφερε. Ωστόσο, άλλες περιοχές του κόσμου δεν βρίσκονται στο κέντρο του φαινομένου. «Οι κατηγορίες που τιμωρούνται περισσότερο είναι χώρες μεγάλου όγκου όπως η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία και η Νότια Αμερική. Η σαμπάνια φαίνεται να επηρεάζεται ιδιαίτερα», δήλωσε από την πλευρά του ο James Rowell. Για τον Olivier Hui-Bon-Hoa, περιφερειακό διευθυντή της Ασίας της Badet Clément, το Χονγκ Κονγκ, η ηπειρωτική Κίνα, η Ταϊβάν, η Κορέα και η Νοτιοανατολική Ασία υποφέρουν. "Εκεί όπου χρειάζονταν 4 έως 5 εβδομάδες μεταξύ Γαλλίας και Χονγκ Κονγκ ή Κίνας, τώρα χρειάζονται κατά μέσο όρο 8 ή 9 εβδομάδες". Το Brexit δεσμεύει, το Ηνωμένο Βασίλειο που αντιμετωπίζει επίσης μεγάλες δυσκολίες: "Οι παραδόσεις που χρειάζονταν 5 ημέρες μπορούν τώρα να φτάσουν σε δυόμισι μήνες", αναφέρει απογοητευμένος ο Max de Zarobe από το ιταλικό οινοποιείο Avignonesi.

Άλλες επιλογές υπό μελέτη

Ο αντίκτυπος στο κόστος γίνεται επίσης αισθητός: "Οι εισαγωγείς μας επηρεάζονται οικονομικά", επιβεβαιώνει ο Olivier Hui-Bon-Hoa. «Οι μεγαλύτεροι χρόνοι παράδοσης, το κόστος των εμπορευματοκιβωτίων και οι μεγαλύτεροι χρόνοι εκτελωνισμού ασκούν μεγαλύτερη πίεση στο κόστος. Κατά συνέπεια, επηρεαζόμαστε έμμεσα από πιθανές καθυστερήσεις πληρωμής ή επιμήκυνση των όρων της πίστωσης». Για να προβλέψουν μεγαλύτερους χρόνους παράδοσης, ορισμένες εταιρείες αυξάνουν τις μετοχές τους. Τέλος, οι αεροπορικές μεταφορές θεωρούνται απαγορευτικές ως προς τις τιμές - «έως και δέκα φορές περισσότερο από τις θαλάσσιες μεταφορές» - για να μην αναφέρουμε την έλλειψη διαθεσιμότητας και εδώ, ως εκ τούτου διερευνώνται άλλες λύσεις. Ο Olivier Hui-Bon-Hoa από τη Badet Clément βρίσκεται σε συνομιλίες με εισαγωγείς που μελετούν τη χρήση σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών για την κινεζική αγορά.