Σε 8.987 ανήλθαν οι έλεγχοι που πραγματοποίησε το 2018 ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων σε όλες τις κατηγορίες επιχειρήσεων τροφίμων. Συγκεκριμένα πραγματοποιήθηκαν 6.472 τακτικοί έλεγχοι, 2.052 επανέλεγχοι και 463 που αφορούσαν διαχείριση έκτακτων περιστατικών.

Οι έλεγχοι ανά κατηγορία επιχειρήσεων κατανέμονται ως εξής: Παρασκευή και συσκευασία τροφίμων (15,5%), αποθήκευση και μεταφορά τροφίμων (4,2%), επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου (22,6%), επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών (39,8%) και παρασκευαστές που πωλούν λιανικώς (17,9%).

Σε 544 επιχειρήσεις διαπιστώθηκε η ύπαρξη μη συμμόρφωσης. Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις χωρίζονται στις εξής κατηγορίες: παροχή υπηρεσιών (50,2%), παρασκευαστές λιανικής (16,6%), παρασκευαστές-συσκευαστές (14,6%), λιανική (14,8%) και αποθήκευση (3,8%).

Οι περιπτώσεις μη συμμόρφωσης διακρίνονται στα εξής είδη: γενική υγιεινή (41%), HACCP (20,8%), επισήμανση (19,2%), μη ασφαλή προϊόντα (10,2%) και νοθεία-απάτη (2,4%).

Τα μέτρα που ήδη εφαρμόστηκαν προκειμένου να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση των επιχειρήσεων τροφίμων είναι τα εξής :

- Η κατάσχεση ή δέσμευση τροφίμων όταν δεν τηρούνταν τα πρότυπα ασφάλειας ή ποιότητας.

- Η ανάκληση τροφίμων όταν συνέτρεχαν οι σχετικοί λόγοι.

- Η ανάκληση έγκρισης σε σοβαρές περιπτώσεις μη συμμόρφωσης.

- Η επιβολή διοικητικών και ποινικών κυρώσεων σε περιπτώσεις που διαπιστώθηκαν στοιχειοθετημένες παραβάσεις της νομοθεσίας.

Συνολικά :

- Έγιναν 164 κατασχέσεις μη ασφαλών τροφίμων που αφορούσαν 72 τόνους προϊόντων.

- Ανεστάλη η λειτουργία 4 επιχειρήσεων.

- Επιβλήθηκαν διοικητικές κυρώσεις σε 554 επιχειρήσεις και ποινικές κυρώσεις σε 31 επιχειρήσεις.

Υπογράφτηκε από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Σταύρο Αραχωβίτη, απόφαση για την τροποποίηση των κριτηρίων κατανομής των αδειών φύτευσης νέων αμπελώνων με οινοποιήσιμες ποικιλίες, που θα ισχύσουν από το 2019.

Ενόψει της έναρξης της διαδικασίας υποβολής αιτήσεων για άδειες φύτευσης, αποφασίστηκε να χωριστεί η χώρα σε τρεις ζώνες κι αυτό γιατί παρατηρήθηκε ότι μέχρι τώρα, με την κατανομή των αδειών σε εθνικό επίπεδο, σε κάποιες περιφέρειες της χώρας χορηγήθηκαν άδειες φύτευσης άνω του 1% της περιφερειακής έκτασης, που τους αναλογεί, και σε άλλες περιφέρειες χορηγήθηκαν αντίστοιχα άδειες φύτευσης για αρκετά μικρότερες εκτάσεις, παρότι είχαν υποβληθεί πολύ περισσότερα αιτήματα στις περιφέρειες αυτές.

Οι τρεις ζώνες οι οποίες διαφοροποιούνται βάσει των κριτηρίων και κυρίως με γνώμονα την κατανομή του κλήρου, είναι:
1η «Περιφέρεια»: Ήπειρος, Βόρειο και Νότιο Αιγαίο, Ιόνια Νησιά και Κρήτη.
2η «Περιφέρεια»: Κεντρική και Δυτική Μακεδονία, Ανατολική Μακεδονία-Θράκη, Θεσσαλία και Δυτική Ελλάδα.
3η «Περιφέρεια»: Αττική, Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησος.

Με βάση τις αλλαγές της απόφασης, εκτιμάται ότι στην πρώτη ζώνη αναλογούν 1.800 στρέμματα, στη δεύτερη 2.200 στρέμματα και στην τρίτη 2.300 στρέμματα. 
Τα κριτήρια που διαφοροποιούν τις τρεις ζώνες είναι ότι:

• Στη 2η «Περιφέρεια» λαμβάνουν την υψηλότερη βαθμολογία όσοι αμπελουργοί έχουν ήδη έκταση 5-50 στρ. αμπελώνα,
• στην 1η και 3η «Περιφέρεια» λαμβάνουν την υψηλότερη βαθμολογία όσοι αμπελουργοί έχουν ήδη έκταση 3-30 στρ. αμπελώνα και επιπλέον
• στην 3η «Περιφέρεια» δεν ισχύει το κριτήριο του υψομέτρου.

Τέλος, διατηρούνται τα κριτήρια προτεραιότητας για:

• Τους νεοεισερχόμενους στον αγροτικό τομέα,
• τις εκτάσεις όπου οι αμπελώνες συμβάλλουν στη διατήρηση του περιβάλλοντος (βιολογική καλλιέργεια, σύστημα ολοκληρωμένης διαχείρισης, αναβαθμίδες) και
• τη μη κατοχή αμπελοφυτεύσεων με οινοποιήσιμες ποικιλίες, χωρίς άδεια.

Την παγωνιά, αλλά και τη μεγάλη καταστροφή των ελαιώνων της Λέσβου στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ήρθε να θυμίσει σε κατοίκους της υπαίθρου του νησιού –και σε κάποιες περιπτώσεις… στους απογόνους τους– μια ειδοποίηση της ΔΟΥ Μυτιλήνης που ζητάει αποζημιώσεις 30 χρόνων με προσαυξήσεις! Παθών και ο Δημήτρης Μάντζαρης, ο οποίος δεν ήξερε περί τίνος πρόκειται και ανακάλυψε ότι το χρέος ήταν θανόντος συγγενούς του, του… παππού του, όπως λέει στην «Κ». Eτσι, ο κ. Μάντζαρης, σύμφωνα με το σημείωμα της εφορίας, πρέπει να καταβάλει το «ποσοστό της κληρονομικής μερίδας» που του αναλογεί.

Το περιστατικό, που εξελίσσεται σχεδόν τραγελαφικά, έχει τις ρίζες του πολλά χρόνια πίσω. Συγκεκριμένα, τον Μάρτιο του 1987, όταν στη Λέσβο, και στο μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας, όπως εξηγεί ο ίδιος, «μια πρωτόγνωρη κακοκαιρία με χιονοπτώσεις και ισχυρούς ανέμους προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στους ελαιώνες, με αποτέλεσμα να μηδενιστεί η παραγωγή λαδιού για τα επόμενα χρόνια». Αναφέρει λοιπόν ότι η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ λίγο πριν από τις εκλογές του 1989, «με εθνικούς πόρους –κατά παράβαση της κοινοτικής νομοθεσίας– μοίρασε αποζημιώσεις στους αγρότες, τα λεγόμενα “παγόπληκτα”». Οι παλιότεροι θα θυμούνται μάλιστα, επισημαίνει, πως «οι επιταγές μοιράζονταν από τον νομάρχη και τον διοικητή της Αγροτικής Τράπεζας στα καφενεία των χωριών επιδεικτικά, ως ύψιστο δείγμα της φιλολαϊκής πολιτικής της τότε κυβέρνησης». Λίγα χρόνια μετά τις εκλογές, η τότε ΕΟΚ (σ.σ. πριν ονομαστεί Ε.Ε.) «αποκάλυψε την παρανομία και απαίτησε την επιστροφή των αποζημιώσεων με την απειλή μεγάλου προστίμου για την Ελλάδα. Ετσι, οι επόμενες κυβερνήσεις της δεκαετίας του ’90, άρχισαν να στέλνουν σωρηδόν ειδοποιητήρια επιστροφής των “παράτυπων” αυτών αποζημιώσεων. Πολύ λίγοι όμως ήταν εκείνοι που επέστρεψαν τα χρήματα. Οι περισσότεροι είχαν ήδη πεθάνει».

Για την απίστευτη αυτή ιστορία απευθυνθήκαμε στον προϊστάμενο της ΔΟΥ Μυτιλήνης, Παναγιώτη Μπαρούτη, ο οποίος δήλωσε: «Εμείς εκτελούμε τις εντολές του υπουργείου. Δυστυχώς παίζουμε τον ρόλο του κακού, αλλά αφού πρέπει να επιστραφούν τα χρήματα, εμείς τα ζητάμε».

Ετσι, σήμερα 32 χρόνια μετά την καταστροφή, τα ειδοποιητήρια καταφτάνουν στους κληρονόμους ζητώντας τους πίσω πολλαπλάσια ποσά (με τις προσαυξήσεις), υπό την απειλή μάλιστα πως... αν σε 30 μέρες δεν εξοφλήσουν το χρέος, θα γίνει αναγκαστική κατάσχεση στους λογαριασμούς τους...

πηγη:kathimerini