Τα ιταλικά κρασιά βλέπουν την κρίση να έρχεται: «χρειαζόμαστε 7 έως 8 εκατομμύρια εκατόλιτρα λιγότερα» μειώνοντας τις αποδόσεις και παγώνοντας τις νέες φυτεύσεις

Ο ιταλικός αμπελοοινικός τομέας πρέπει επειγόντως να επανεξετάσει τη διαχείριση της προσφοράς και της ζήτησης, εάν θέλει να αποφύγει την πτώση των τιμών στο τέλος της επόμενης συγκομιδής, εκτιμά η Unione Italiana Vini, τα μέλη της οποίας αντιπροσωπεύουν το 85% των ιταλικών εξαγωγών κρασιού.

Από τα 529 DOC/IGT που αναγνωρίζονται στην Ιταλία, τα 20 κορυφαία αντιπροσωπεύουν το 80% του συνολικού όγκου

Στη γενική συνέλευσή της στις 3 Ιουλίου στη Ρώμη, η Unione Italiana Vini προέτρεψε την εθνική οινοβιομηχανία να «κινητοποιηθεί και να ξεκινήσει ένα σχέδιο για την αναθεώρηση του Ενιαίου Νόμου για τον Οίνο, με βάση την τρέχουσα κατάσταση της αγοράς». Σύμφωνα με τον πρόεδρό της, Lamberto Frescobaldi, ο οποίος επανεξελέγη για νέα τριετή θητεία, ο τομέας πρέπει να περιορίσει το παραγωγικό δυναμικό και να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα ολόκληρης της αλυσίδας εφοδιασμού. «Δεδομένης της μείωσης της παγκόσμιας κατανάλωσης, δεν μπορούμε πλέον να κατακλύσουμε την «Cantina Italia» με συγκομιδές των 50 εκατομμυρίων εκατολίτρων, τη μέση δηλαδή παραγωγή των τελευταίων 25 ετών».

Πρέπει να παραχθούν 7 έως 8 εκατομμύρια εκατόλιτρα λιγότερα.

Δύο μικρές συγκομιδές – περίπου 38 και 44 εκατομμυρίων εκατολίτρων το 2023 και το 2024 – έχουν συμβάλει στο να γίνει η Ιταλία η μόνη χώρα στην οποία «οι αμπελώνες της αντιμετωπίζουν πιθανή αύξηση», δηλώνει το UIV. Αλλά αν η συγκομιδή επιστρέψει στο μέσο επίπεδο φέτος, αυτό θα οδηγήσει σε διαθεσιμότητα 90 εκατομμυρίων εκατολίτρων τον επόμενο Οκτώβριο. Μια κατάσταση που η Unione θεωρεί «μη προβλέψιμη σε αυτό το στάδιο της, η οποία θα οδηγούσε σε πραγματική μείωση των πιθανών αξιών που εκτιμώνται σε περίπου 5,3%, ή περισσότερο από μισό δισεκατομμύριο ευρώ αρνητικού ισοζυγίου, το 2025 σε σύγκριση με το 2024...» Ο Lamberto Frescobaldi επιβεβαιώνει ότι «Τα προβλήματα υπήρχαν ήδη, αλλά μας «έσωσαν» δύο εξαιρετικά χαμηλές συγκομιδές σε σύγκριση με τον μέσο όρο. Πρέπει τώρα να δείξουμε ταπεινότητα παράγοντας 7 έως 8 εκατομμύρια εκατόλιτρα λιγότερα, ώστε ένα από τα πιο κερδοφόρα περιουσιακά στοιχεία στο εμπορικό μας ισοζύγιο να μπορέσει να παραμείνει στην πορεία του».

Οι εξαγωγές σε πτώση

Ενώ οι πωλήσεις ιταλικών κρασιών κατάφεραν να αυξηθούν το 2024, χάρη ιδίως στις αποστολές εν αναμονή των τελωνειακών δασμών στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτή η χρονιά αποδεικνύεται πολύ λιγότερο θετική. Πέρυσι, οι ιταλικές εξαγωγές έφτασαν στο επίπεδο ρεκόρ των 8 δισεκατομμυρίων ευρώ (+5,5%) για σχεδόν 22 εκατομμύρια εκατόλιτρα που εξήχθησαν (+3,2%). Κατά τους πρώτους πέντε μήνες του τρέχοντος έτους, το UIV ανακοίνωσε σημαντικές μειώσεις στις κύριες εξαγωγικές αγορές: -4,7% στις Ηνωμένες Πολιτείες, -3% στο Ηνωμένο Βασίλειο και -9,6% στη Γερμανία. Η εγχώρια αγορά δεν τα πάει πολύ καλύτερα, παρουσιάζοντας μείωση 1,8%, δεδομένου ότι αυτοί οι τέσσερις προορισμοί αντιπροσωπεύουν το 73% του κύκλου εργασιών των ιταλικών οινοποιείων.

Επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών

Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε το UIV μεταξύ εταιρειών, οι απώλειες εσόδων που σχετίζονται με τους τελωνειακούς δασμούς φτάνουν το 10 έως 12%. Επομένως, για τον διευθυντή του επαγγελματικού οργανισμού, Paulo Castelletti, η επιτάχυνση της υπογραφής συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών είναι απαραίτητη σε ευρωπαϊκό επίπεδο. «Δεν μπορούμε να μιλάμε για «διαφοροποίηση των αγορών» και στη συνέχεια να διστάζουμε για σημαντικές επιλογές όπως η Mercosur. Αν επί του παρόντος είναι δύσκολο να έχουμε πρόσβαση σε μια πολύ δεκτική αγορά όπως οι ΗΠΑ με δασμό 15%, πώς μπορούμε να εξάγουμε σε σύνθετες αγορές όπως η Βραζιλία ή η Ινδία, οι οποίες επιβάλλουν δασμούς 27% και 150% αντίστοιχα;»

Απαραίτητη μια σειρά μεταρρυθμίσεων

Σε αυτό το πλαίσιο, η UIV πιστεύει ότι είναι απαραίτητο να επανεξεταστεί το κανονιστικό πλαίσιο για τον αμπελοοινικό τομέα, ενημερώνοντας το «Ενιαίο Κείμενο» που ισχύει τα τελευταία δέκα χρόνια έως το 2026. Η Unione ζητά, επομένως, μείωση των αποδόσεων ανά εκτάριο με το τέλος των εξαιρέσεων για τα genericκρασιά, την ευθυγράμμιση των αποδόσεων στις προδιαγραφές με τις πραγματικές αποδόσεις του μέσου όρου των τελευταίων 5 ετών, την αναθεώρηση των μηχανισμών αναταξινόμησης, την ενημέρωση των χρονοδιαγραμμάτων για την υιοθέτηση εργαλείων διαχείρισης παραγωγής και την παύση των αδειών για νέες φυτείες για ένα έτος. Ζητά επίσης αναδιοργάνωση του συστήματος DOC/IGT, επικαλούμενη έναν δυσανάλογο αριθμό από αυτές που υπάρχουν μόνο στα χαρτιά. Πράγματι, οι πρώτες 20 ονομασίες προέλευσης αντιπροσωπεύουν το 80% του συνολικού όγκου. Ο έλεγχος της παραγωγής, ο εκσυγχρονισμός της στρατηγικής εξαγωγών και η ανανεωμένη διαχείριση, είναι όλα μοχλοί που προβλέπονται για για τη διαιώνιση του ιταλικού οινικού τομέα.