Δημοπρατείται η κατασκευή κλειστού αγωγού και δικτύου άρδευσης στη Νέα Στράντζα της Νάουσας. Ένα από τα 3 πρώτα εγγειοβελτιωτικά έργα που δημοπρατεί το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σε όλη την Ελλάδα, ανάμεσα σε 25 ενταγμένα.

Δικαίωση Τσαβδαρίδη για τις πολύμηνες πιέσεις προς το ΥπΑΑΤ

Στη δημοπράτηση της κατασκευής αγωγού μεταφοράς νερού και νέου κλειστού δικτύου άρδευσης στο αγρόκτημα της Νέας Στράντζας του Δήμου της Νάουσας, προϋπολογισμού 1.146.553,84 Ευρώ προχωρά το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Τα χαρμόσυνα αυτά νέα ανακοίνωσαν σήμερα στον Αν. Γεν. Γραμματέα ΚΟ της ΝΔ και Βουλευτή Ημαθίας κ. Λάζαρο Τσαβδαρίδη, ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Μάκης Βορίδης και ο αρμόδιος Υφυπουργός κ. Κώστας Σκρέκας, δικαιώνοντας έτσι τις πολύμηνες πιέσεις του Βουλευτή Ημαθίας όσο και της Διοίκησης του ΤΟΕΒ Αγροκτήματος Ναούσης για το συγκεκριμένο ζήτημα.

Το τεράστιας σημασίας έργο, που σημειωτέον περιλαμβάνεται ανάμεσα στα 3 πρώτα εγγειοβελτιωτικά έργα που δημοπρατεί το Υπουργείο σε ολόκληρη τη χώρα, μεταξύ 25 ενταγμένων έργων στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης (Π.Α.Α.) θα κατασκευαστεί και θα παραδοθεί σε πλήρη λειτουργία, καλύπτοντας τις αρδευτικές ανάγκες τις ευρύτερης περιοχής. Θα συμβάλει δε όχι μόνο στην εξοικονόμηση νερού για την κάλυψη των αρδευτικών αναγκών των καλλιεργειών και στην ορθολογική διαχείριση των εδαφοϋδατικών πόρων αλλά και στη μέριμνα για την ποιότητα των αρδευτικών νερών καθώς και στην προστασία του εδάφους, με απώτερο στόχο την αύξηση της προστιθέμενης αξίας των καλλιεργειών.

Ο κ. Τσαβδαρίδης εκφράζει τις θερμές του ευχαριστίες τόσο στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Μάκη Βορίδη όσο και στον αρμόδιο Υφυπουργό κ. Κώστα Σκρέκα για τις άοκνες προσπάθειές τους προς την κατεύθυνση της υλοποίησης ενός έργου πνοής για τον Δήμο της Νάουσας και για τον κόσμο της πρωτογενούς παραγωγής της ευρύτερης περιοχής. Σημειώνει δεν ότι ο ίδιος αισθάνεται βαθιά ικανοποίηση για την αίσια κατάληξη, που πιστοποιεί για ακόμη μία φορά ότι η Κυβέρνηση της ΝΔ δεν μένει στα λόγια αλλά προχωράει έμπρακτα στη στήριξη των αγροτών της χώρας.

Μας αποκαλούσαν εκκεντρικούς και μεμψίμοιρους. Μας έλεγαν παλιομοδίτες. Συντηρητικούς και  οπισθοδρομικούς. Όλους εμάς, που εδώ και πολλά χρόνια, βλέποντας την ελληνική γεωργία-κτηνοτροφία-αλιεία να συρρικνώνεται παραγωγικά και να απαξιώνεται κοινωνικά, προσπαθούσαμε με λόγια και με πράξεις, να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου. Να υπερασπιστούμε την αξία της πρωτογενούς παραγωγής, την κοινωνική συνοχή, μέσω της ανάπτυξης της υπαίθρου και την καταξίωση του αγροτικού επαγγέλματος ως πηγή ζωής και προστασίας του περιβάλλοντος.

Είμαστε από τότε οι ονειροπόλοι, που δεν ακούγαμε τις Σειρήνες της «προόδου», της «ανάπτυξης χωρίς παραγωγή», του «εύκολου και γρήγορου κέρδους», της «καπατσοσύνης» και του life style. Στην καλυτέρα των περιπτώσεων ήμασταν οι αναχρονιστικοί, που ακόμα πιστεύαμε στην αξία της γης, της καλλιέργειάς της, στις εκτροφές των ζώων και στη χρήση της θάλασσας για αλιεία και όχι μόνο για beach bars και ομπρελό-καθίσματα.

Στα χρόνια που πέρασαν – είναι αλήθεια – δεν καταφέραμε και πάρα πολλά. Ίσως να φταίμε και εμείς, γιατί δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε με την γλώσσα που θα μας αντιλαμβανόταν καλύτερα η ελληνική κοινωνία. Ίσως δεν προσπαθήσαμε όσο έπρεπε, μιας και ο «αντίπαλος» ήταν πολύ ισχυρός και καλά οργανωμένος στο να προβάλει το μήνυμά του : «Τι τους θέλουμε όλους αυτούς τους χωριάτες ; ».

   Αλλά μετά ήρθε η οικονομική κρίση και η χρεοκοπία. Τα μνημόνια και η λιτότητα. Και τώρα νάσου και η πανδημία του κωρανοϊού. Απέναντι στην ανέχεια και τον ίδιο το θάνατο, προσπαθούμε με κάθε μέσο αφενός για την υγεία και αφετέρου για την επιβίωση. Είναι τώρα λοιπόν που ξανασκεφτόμαστε – τρέχοντας στις υπεραγορές, κοινώς ελληνιστί super markets – πως εκτός από την υγεία, δεν πρέπει να μας λείψει το νερό και τα τρόφιμα.

Τρόφιμα. Και ποιος τα φτιάχνει ; Οι τράπεζες, τα χρηματιστήρια, οι ασφαλιστικές εταιρίες, τα bar, οι καφετέριες, οι ταβέρνες, τα malls, τα ξενοδοχεία, τα φροντιστήρια, τα θέατρα, οι κινηματογράφοι, οι boutique, τα κομμωτήρια ή τα spa και τα γυμναστήρια ; Ποιος τα παράγει, από πού βγαίνουν ;

Καλά και χρήσιμα όλα τα προηγούμενα και άλλα πολλά. Η ζωή δεν είναι μονοδιάστατη και κάθε επάγγελμα έχει τη δική του χρησιμότητα και το δικό του λόγο ύπαρξης. Όμως το φαγητό, από πού βγαίνει ; Και εάν λείψει τι θα γίνουν όλα τα προαναφερόμενα ; Θα συνεχίσουν να υπάρχουν οι άνθρωποι που δραστηριοποιούνται επαγγελματικά σε αυτά ; Και εάν ναι, πως ; Με χαπάκια ;

Τώρα – και συγνώμη για την έκφραση – που σφίξανε τα γάλατα και ζόρισαν τα πράγματα, τώρα λοιπόν μήπως – λέω μήπως – ήρθε η ώρα να ξανασκεφτούμε ότι αυτό που ονομάζουμε αγροτική παραγωγή έχει τεράστια σημασία για την καθημερινή μας ζωή. Μήπως τώρα πρέπει να ξαναδούμε με άλλο μάτι, με άλλη διάθεση-άποψη ότι η αυτάρκεια σε τρόφιμα και ένας αγροτο—διατροφικός τομέας ισχυρός, βιώσιμος και υγιής μας δίνει ελπίδες όχι μόνο για επιβίωση, αλλά και για ανάπτυξη με ένα άλλο περιεχόμενο στη ζωή μας.

Μήπως – λέω μήπως – ήρθε η ώρα να σταματήσουμε την απαξίωση της ελληνικής αγροτικής παραγωγής, να θέσουμε σε νέες βάσεις τις προτεραιότητές μας ως κράτος και ως κοινωνία και να επανεξετάσουμε τους τρόπους και την αντιμετώπιση στο σύνολο του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας μας.

Και για να μην υπάρχει παρεξήγηση : Όχι με παρεμβάσεις, που αντί για την παραγωγή, υποθάλπτουν τη συνδιαλλαγή και την «καπατσοσύνη». Όχι με προνόμια και δομές για την εξυπηρέτηση μικροσυμφερόντων και εγωισμών. Αλλά για τη βελτίωση, εκσυγχρονισμό και ανάπτυξη ενός αγροτικού τομέα ικανού να ανταποκριθεί στις διατροφικές ανάγκες της πατρίδας μας και ισχυρού, που μπορεί να προσδώσει προστιθέμενη αξία στα προϊόντα του.

Ακόμα έχουμε την πολύτιμη γη, τους φυσικούς πόρους, το κλίμα. Έχουμε τους ανθρώπους - μπορούμε να φέρουμε ακόμα περισσότερους στην παραγωγή. Έχουμε  υποδομές, γνώση και εμπειρία. Εκείνο που απομένει είναι να πάρουμε τη μεγάλη απόφαση : Η ελληνική ύπαιθρος πρέπει να σταθεί ζωντανή, προσοδοφόρα, ενεργητική και παραγωγική με κάθε πρόσφορο μέσο, με κάθε προσπάθεια. Και ίσως με κάθε κόστος. Όχι μόνο για το σήμερα, αλλά και για το αύριο, που μόνο ένας αιθεροβάμονας δεν βλέπει ότι και αυτό θα είναι δύσκολο.

Αυτή την απόφαση πρέπει να την πάρουμε σήμερα. Όχι αύριο. Θα είναι αργά. Στηρίζαμε και στηρίζουμε  γιατρούς και νοσοκομεία και όλο το υγειονομικό μας προσωπικό. Μαζί και τους ανθρώπους, που καθημερινά μοχθούν για να κρατήσουν την κοινωνία μας όρθια και υγιή. Αλλά ταυτόχρονα οφείλουμε να στηρίξουμε και αυτούς που καθημερινά μοχθούν στο χωράφι, στο στάβλο και στη θάλασσα, για να έχουμε μια κοινωνία πραγματικά αλληλέγγυα.

Όχι μετά το τέλος της υγειονομικής κρίσης. Αλλά από τώρα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, πρέπει ως ελληνική πολιτεία, κοινωνία, οικονομία και ο καθένας μας προσωπικά να γίνουμε ξανά «εκκεντρικοί», «μεμψίμοιροι», «παλιομοδίτες», «συντηρητικοί», «οπισθοδρομικοί» και «ονειροπόλοι»» και να στηρίξουμε με όσες δυνάμεις διαθέτουμε, αλλά και πολλές άλλες που θα βρούμε μαζί στην πορεία, τον αγροτικό τομέα. Έναν τομέα,  που έχει να μας δώσει τόσα αγαθά, που ούτε εμείς που τον στηρίζαμε τόσα χρόνια, δεν μπορούμε να φανταστούμε.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν. Ο χρόνος – παρά τη σχετικότητά του – δεν είναι μεγάλος. Το οφείλουμε και σε εμάς, αλλά και στις επόμενες γενιές. Και έχουμε μπροστά μας πολλές δυνατότητες παρέμβασης : Την καινούργια ΚΑΠ, με ένα άλλο μοντέλο και μια άλλη φιλοσοφία διαχείρισης των κοινοτικών ενισχύσεων και επιδοτήσεων.

Την εκπόνηση και εφαρμογή ενός εθνικού σχεδιασμού για την παραγωγική ανασυγκρότηση του αγροτικού μας τομέα, με πρώτιστο στόχο την όσο το δυνατόν επάρκεια-αυτάρκεια σε ολόκληρη την γκάμα των τροφίμων και την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών με γνώμονα το αγροτο-διατροφικό μοντέλο.

  Την πραγματική και ουσιαστική προστασία της αγροτικής δραστηριότητας και  παραγωγής με εγχώρια και κοινοτικά κεφάλαια από τις κλιματικές αλλαγές, τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες και τις απότομες διακυμάνσεις των τιμών.  Την καταξίωση του αγροτικού επαγγέλματος ως πηγή εισοδήματος, προστασίας της φύσης και του περιβάλλοντος και της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.

Την προσέλκυση ολοένα και περισσοτέρων νέων ανθρώπων στην αγροτική δραστηριότητα και στη διατήρηση και αναβάθμιση του κοινωνικού ιστού στην ύπαιθρο, με επαρκή χρηματοδότηση, έργα υποδομών, καινοτόμες δραστηριότητες, προάσπιση της ομαδικότητας και του συνεργατισμού.

Με θεσμούς, εργαλεία και παρεμβάσεις που καθημερινά θα αναδεικνύουν την αξία της πρωτογενούς παραγωγής στη ζωή, το μέλλον και τη σωματική, ψυχική και κοινωνική υγεία της ελληνικής κοινωνίας.

Παραμένουμε οι ίδιοι και συνεχίζουμε με εξειδικευμένες παρεμβάσεις και τεκμηριωμένες προτάσεις για μια ζωντανή και προσοδοφόρα Ελληνική Ύπαιθρο.

Με ανησυχία διαβάζουμε την ανακοίνωση του Συνδέσμου Ημερήσιων Περιφερειακών Εφημερίδων (ΣΗΠΕ) ότι εν μέσω της πρωτοφανούς υγειονομικής κρίσης που περνάει η χώρα, η κυβέρνηση διαμοίρασε 11εκ ευρώ χωρίς να τηρηθούν οι προϋποθέσεις που διασφαλίζουν διαφάνεια και ισόρροπη κατανομή των διαφημιστικών κονδυλίων. Ο Σύνδεσμος, εκφράζει δικαίως τον φόβο,  να εξελιχθεί η κατανομή της κρατικής διαφημιστικής καμπάνιας για τον κορωνοϊό, σε "πάρτι" πολιτικής συναλλαγής και απευθείας αναθέσεων διαφημιστικών δαπανών με αδιαφανείς όρους. Είτε σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, είτε σε επίπεδο αυτοδιοίκησης.

Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θέσπισε τη δημιουργία και τήρηση Μητρώου Επιχειρήσεων Ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης, για την αντιμετώπιση της ανομίας στο διαδίκτυο, ενώ η κατανομή της κρατικής διαφήμισης, τηρούσε την ποσόστωση καταβολής του 70% για τα Μέσα πανελλαδικής εμβέλειας και του 30% υπέρ των Μέσων της περιφέρειας. Όμως, όπως καταγγέλλει και ο ΣΗΠΕ, η Κυβέρνηση όχι μόνο δεν εφάρμοσε την ποσόστωση του 30% υπέρ του Περιφερειακού Τύπου, αλλά η δαπάνη διακινήθηκε μέσω ιδιωτικής διαφημιστικής εταιρείας, χωρίς οι σχετικές αναθέσεις να αναρτηθούν στη «Διαύγεια».

Επιπλέον,  θα έπρεπε εδώ και 7 μήνες να έχει αποδοθεί ποσό 4εκ. ευρώ, εγγεγραμμένο στον προϋπολογισμό του 2019 από το πρόγραμμα Ενίσχυσης του Τύπου (2019-2023).  Κάτι που είχε νομοθετήσει και υλοποιούσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με προϋπολογισμό 16 εκ. για την ενίσχυση των Περιφερειακών ΜΜΕ (έντυπων και ηλεκτρονικών), που δίνουν καθημερινή "μάχη"  ενημέρωσης  αλλά και επιβίωσης, στον τόπο τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά πως η ενίσχυση πρέπει να δοθεί αποφασιστικά, ώστε να στηριχθεί και να συνεχιστεί απρόσκοπτα ο αγώνας του Τύπου για ενημέρωση των πολιτών. Πρέπει όμως,  κόμματα και πολίτες να γνωρίζουν ποιος παίρνει τι. Αυτό για μας, είναι αδιαπραγμάτευτο, καθότι το μείζον πρόβλημα δεν είναι ότι η κυβέρνηση προχωρά σε επιλεκτική ενίσχυση του Τύπου με πρόσχημα τον κορωνοϊό, αλλά ότι το πράττει εκτός θεσμικού πλαισίου και στο σκοτάδι.

Και αυτό αποτελεί μέγα θέμα Δημοκρατίας και πολυφωνίας. Γι’ αυτό επιμένουμε και συνεχίζουμε να ρωτάμε, ποια κριτήρια και όροι τηρήθηκαν στην κατανομή του κρατικού κονδυλίου και πότε θα ανακοινωθούν τα μέτρα στήριξης που αναμένουν εναγωνίως τα περιφερειακά ΜΜΕ;  

Όπως είναι ευρέως γνωστό, ανάμεσα στις περιοχές όπου γίνεται νωρίτερα η συγκομιδή ροδάκινων και νεκταρινιών σε σχέση με περιοχές της Θεσσαλίας και Μακεδονίας, συμπεριλαμβάνεται και η περιοχή της Σκάλας Λακωνίας στην Πελοπόννησο.

Το imathiotikigi.gr επικοινώνησε με ροδακινοπαραγωγούς από τη Σκάλα Λακωνίας όπου καλλιεργούνται οι ροδακινιές και νεκταρινιές και είχε ενημέρωση, για το πως εξελίσσεται η φετινή παραγωγή.

Όπως ανέφεραν οι παραγωγοί, δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα ασθενειών (π.χ. εξώασκο, κορύνεο κ.α.)  , έχουν τελειώσει με τη διαδικασία του αραιώματος των καρπών σε όλες τις ποικιλίες και αναμένουν να συγκομίσουν τα πρώτα ροδάκινα και νεκταρίνια στις αρχές Μαϊου.

Οι καιρικές συνθήκες ήταν ευνοϊκές για την παραγωγή και λόγω του μικρού αριθμού καλλιεργήσιμων στρεμμάτων δεν αντιμετώπισαν κανένα απολύτως πρόβλημα και με το θέμα των εργατών γης, το οποίο αντιθέτως στις περιοχές της Μακεδονίας και Θεσσαλίας ενδέχεται να το βρουν μπροστά τους οι παραγωγοί αν δεν δοθεί άμεσα λύση.

Επίσης, αναφορά έγινε και για τις τεράστιες απώλειες εισοδήματος που υπέστησαν οι ελαιοπαραγωγοί, καθώς οι ελιές καλαμών πωλήθηκαν σε τιμές του 1/4 της περσινής τιμής.

Τη φετινή χρονιά η ανθοφορία είναι πολύ καλή και ευελπιστούν να κυλήσουν τα πράγματα καλά μέχρι και τη συγκομιδή.

Στα εσπεριδοειδή επίσης η ανθοφορία είναι καλή και εξελίσσεται ομαλά, με τα δέντρα να είναι εύρωστα.

Συγκεκριμένα και όσον αφορά τα πορτοκάλια, μας είπαν ότι οι τιμές στα επιτραπέζια ήταν πολύ καλές, περίπου 80 λεπτά / κιλό, αλλά οι ποσότητες μειωμένες με τη ζήτηση στα ύψη.

Τέλος για αυτά που πηγαίνουν για χυμοποίηση, οι τιμές κυμάνθηκαν επίσης σε υψηλά επίπεδα μεταξύ των 30-35 λεπτών / κιλό.  

Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό με ροδακινιές και νεκταρινιές της περιοχής της Λακωνίας

Βοργιάδης Χρήστος