Πρόταση Θεσμικής και Αναπτυξιακής Αναδιοργάνωσης της Ελληνικής Υπαίθρου 
Άρθρο της Γεωπόνου Παπαδοπούλου Αναστασίας
-Η Ελλάδα αντιμετωπίζει σημαντικές δημογραφικές και κοινωνικές μεταβολές. Η ερήμωση της υπαίθρου, η αστυφιλία και η μετανάστευση νέων επιστημόνωνέχουν οδηγήσει σε σοβαρή ανισορροπία μεταξύ κέντρου και περιφέρειας. 
-Η ενίσχυση της υπαίθρου αποτελεί πλέον ζήτημα εθνικής σημασίας, καθώςσυνδέεται άμεσα με τη βιώσιμη ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή, τη διατροφική επάρκεια και τη διατήρηση της πολιτιστικής μας ταυτότητας. 
- Υφιστάμενη Κατάσταση
 
-Μείωση του πληθυσμού σε αγροτικές περιοχές και εγκατάλειψη χωριών. -Υψηλό ποσοστό νέων επιστημόνων που μεταναστεύουν στο εξωτερικό. -Υποβάθμιση παραγωγικών δραστηριοτήτων και εγκατάλειψη αγροτικής γης. 
-Έλλειψη θεσμικής υποστήριξης, τοπικού σχεδιασμού και μηχανισμών ελέγχουτων αγροτικών ενισχύσεων. 
-Εξάρτηση της υπαίθρου από επιδοτήσεις χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό παραγωγής και εμπορίας. 
       2.Πρόταση Παρέμβασης 
2.1 Δημιουργία Τοπικών Κέντρων Ανάπτυξης και Στήριξης (Τ.Κ.Α.Σ.) 
-Σε κάθε κοινότητα ή ομάδα όμορων κοινοτήτων προτείνεται η ίδρυση ΤοπικώνΚέντρων Ανάπτυξης και Στήριξης (Τ.Κ.Α.Σ.), στελεχωμένων με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό: 
*Γεωπόνος – για τη βελτίωση της αγροτικής παραγωγής και την προώθηση βιώσιμων καλλιεργειών. 
*Κτηνίατρος – για τη στήριξη της κτηνοτροφίας και την εξασφάλιση υγιούςζωικού κεφαλαίου. 
*Δασολόγος – για την ορθολογική διαχείριση φυσικών πόρων και την προστασία του περιβάλλοντος. 
*Οικονομολόγος – για τη χρηματοοικονομική καθοδήγηση, τη διαχείρισηπρογραμμάτων και την ενίσχυση τοπικών επιχειρήσεων. 
*Ειδικός Πληροφορικής και Μάρκετινγκ Αγροτικών Προϊόντων – για την ψηφιακή προώθηση και την ενίσχυση της εξωστρέφειας της παραγωγής. 
*Ανάλογα με τις ανάγκες κάθε περιοχής, μπορούν να συμμετέχουν και επιπλέον ειδικότητες (π.χ. περιβαλλοντολόγος, κοινωνικός λειτουργός, γεωλόγος, μηχανικός αγροτικής ανάπτυξης κ.ά.).
2.2 Δημιουργία Μικρών Ομάδων Παραγωγών 
-Η σύγχρονη γεωργική ανάπτυξη απαιτεί συνεργασία και συλλογική δράση. 
-Προτείνεται η δημιουργία Μικρών Ομάδων Παραγωγών (Μ.Ο.Π.) σε κάθε κοινότητα ή περιοχή, με τη στήριξη των Τ.Κ.Α.Σ., οι οποίες θα έχουν ως αποστολή: 
-Την οργάνωση της παραγωγής σε συνεργατικά σχήματα για μείωση κόστουςκαι αύξηση ανταγωνιστικότητας. 
-Την από κοινού διαχείριση πόρων, εξοπλισμού και αποθηκευτικών χώρων. 
-Την κατάρτιση και ενημέρωση των μελών σε νέες τεχνολογίες, βιώσιμες πρακτικές και βιολογική καλλιέργεια. 
-Την προώθηση τοπικών προϊόντων με ενιαία ταυτότητα (brand) και εξαγωγικόπροσανατολισμό. 
-Οι ομάδες αυτές θα λειτουργούν με διαφάνεια και δημοκρατικό έλεγχο, ώστεοι παραγωγοί να λαμβάνουν δίκαιη αμοιβή για τον κόπο τους. 
2.3 Δημιουργία Τοπικών Ταμείων Διαχείρισης Επιδοτήσεων (Τ.Τ.Δ.Ε. Κ.Υ.Δ.) 
-Προτείνεται η ίδρυση, σε κάθε κοινότητα ή δημοτική ενότητα, Τοπικού Ταμείου Διαχείρισης Επιδοτήσεων και Ενισχύσεων Αγροτικής Ανάπτυξης (Τ.Τ.Δ.Ε. Κ.Υ.Δ.), με σκοπό: 
-Την ορθή διαχείριση και εποπτεία των αγροτικών επιδοτήσεων που καταβάλλονται μέσω Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε. 
-Την αποτροπή ατασθαλιών, καταχρήσεων και εικονικών δηλώσεων καλλιεργειών. 
-Την άμεση πληρωμή των πραγματικών παραγωγών που καλλιεργούν και παράγουν. 
-Την παρακολούθηση της αξιοποίησης των χρημάτων ώστε να κατευθύνονται στην παραγωγική διαδικασία. 
-Τα Ταμεία αυτά θα λειτουργούν με διαφάνεια και κοινωνικό έλεγχο, υπό την εποπτεία των Τ.Κ.Α.Σ. και του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, αξιοποιώντας ψηφιακές πλατφόρμες για πλήρη ιχνηλασιμότητα και έλεγχο. 
         3.Στόχοι της πρότασης 
-Αναζωογόνηση της υπαίθρου και επαναφορά της παραγωγικής δραστηριότητας. 
-Δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και κινήτρων για επιστροφή των νέων στηνπεριφέρεια. 
-Αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού που σήμερα παραμένει αναξιοποίητο ή μεταναστεύει. 
-Διασφάλιση διαφάνειας και δικαιοσύνης στη διαχείριση των αγροτικών ενισχύσεων. 
-Ενίσχυση της τοπικής οικονομίας και κοινωνικής συνοχής μέσωσυνεργατικώνσχημάτων.
- Αναμενόμενα Οφέλη
 
-Αντιστροφή της ερήμωσης των χωριών και ενίσχυση του τοπικού πληθυσμού. -Επαναπατρισμός νέων επιστημόνων και εξειδικευμένων επαγγελματιών. -Δημιουργία ισχυρών τοπικών πυρήνων ανάπτυξης που θα στηρίζουν τον πρωτογενή τομέα. 
-Ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κράτος μέσω διαφάνειαςστη διαχείριση επιδοτήσεων. 
-Διασφάλιση βιώσιμης ανάπτυξης και προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. 
- Συμπέρασμα
 
-Η αναγέννηση της ελληνικής υπαίθρου δεν είναι μόνο οικονομική επιταγή, είναι πολιτιστική και εθνική αναγκαιότητα. 
-Η δημιουργία τοπικών κέντρων ανάπτυξης, ομάδων παραγωγών και διαφανών μηχανισμών διαχείρισης των ενισχύσεων θα θέσει τα θεμέλια για μια νέα αγροτική Ελλάδα: παραγωγική, δίκαιη, εξωστρεφή και βιώσιμη. -Η Ελλάδα μπορεί να ξανακερδίσει την ισορροπία της μόνο αν στηριχθεί στους ανθρώπους της γνώσης και της δημιουργίας στους ανθρώπους που αγαπούν, ζουν και εργάζονται στην ύπαιθρο.