Η Αμυγδαλιά είναι είδος φυτών της οικογένειας των Ροδιδών που πολλές φορές εντάσσεται στο γένος Προύμνη. Το κοινότερο είδος είναι η Προύμνη η γλυκεία (Prunus dulcis, συνώνυμα: Prunus amygdalus, Amygdalus communis) που φύεται σε όλες σχεδόν τις θερμές και ξηρές περιοχές της Παραμεσογειακής ζώνης όπου καλλιεργείται από τα αρχαία χρόνια. Για αυτόν το λόγο ο καθορισμός τού τόπου προέλευσής του είναι πολύ δύσκολος. Είναι δένδρο φυλλοβόλο με ύψος από 4 ως 12 μέτρα, κορμό διαμέτρου μέχρι 30 εκατοστά και φύλλα ελλειψοειδή, λογχοειδή και οδοντωτά.

Καλλιέργεια

Η αμυγδαλιά διαθέτει τεράστια αντοχή στην ξηρασία, ωστόσο υπάρχουν ποικιλίες λιγότερο ή περισσότερο ανθεκτικές (όπως η ποικιλία Ρέτσου). Οι ευνοϊκοί τύποι εδαφών είναι ανάλογοι με το είδος του υποκειμένου επάνω στο οποίο εμβολιάζεται η Αμυγδαλιά. Γενικά όμως η αμυγδαλιά κάνει σχεδόν σε όλα τα είδη εδαφών , ακόμη και σε πετρώδη και με μεγάλη κλίση εδάφη.

Οι ιδανικότερες κλιματολογικές συνθήκες για την καλλιέργεια της αμυγδαλιάς είναι οι μεσογειακές με τις ακόλουθες ιδιομορφίες: σύντομο φθινόπωρο, βροχερός και ψυχρός χειμώνας χωρίς ιδιαίτερα χαμηλές θερομοκρασίες, άνοιξη που διαδέχεται άμεσα το χειμώνα, χωρίς παγετούς από την στιγμή που θα φουσκώσουν τα μάτια, ζεστό και άνυδρο καλοκαίρι και φθινόπωρο χωρίς βροχές.

Πολλαπλασιασμός

Η αμυγδαλιά πολλαπλασιάζεται κυρίως με ενοφθαλμισμό με όρθιο Τ πάνω σε υποκείμενα σπορόφυτα ή κλώνους ηλικίας 1-2 ετών, αν και μερικές φορές χρησιμοποιείται ο εγκεντρισμός (σχιστός ή υπόφλοιος στεφανίτης) συνήθως σε δέντρα μεγάλης ηλικίας. Ο ενοφθαλμισμός μπορεί να γίνει νωρίς την άνοιξη μόλις αρχίσει να αποκολλάται εύκολα ο φλοιός του υποκειμένου με κοιμώμενο οφθαλμό από εμβολιοφόρους βλαστούς, που κόπηκαν έγκαιρα και διατηρήθηκαν κατάλληλα συσκευασμένοι σε θερμοκρασία 3-4oC. Σαν πιο κατάλληλη εποχή θεωρείται το καλοκαίρι (μέσα Ιουλίου) και το φθινόπωρο (αρχές Σεπτεμβρίου) με ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες, περίοδοι που εξασφαλίζουν και κατάλληλα εμβόλια.

Επεξεργασία

Ο καρπός της αμυγδαλιάς, πρώτα συλλέγεται από το δένδρο με το κατάλληλο τίναγμα (πλέον από εξειδικευμένα μηχανήματα) μετά αποξηραίνεται στον ήλιο συνήθως για δέκα ημέρες, στη συνέχεια αποφλοιώνεται, και οδηγείται στους σπαστήρες για αποκελύφωση. Η παραγόμενη αμυγδαλόψιχα είτε καταναλώνεται ωμή είτε ψημένη ή καραμελωμένη. Μπορεί επίσης να κοπεί σε κύβους ή και να λευκανθεί.

Καρποί και Χρήσεις

Ο καρπός της αμυγδαλιάς κατατάσσεται στα ακρόδρυα, παρόλο που είναι μια χνουδωτή δρύπη που συγκομίζεται μετά την υπερωρίμανση. Το περικάρπιο διακόπτει τη διόγκωσή του μετά την ξυλοποίηση του ενδοκαρπίου. Στη συνέχεια χάνει την υγρασία του, ξεκολλάει από το ενδοκάρπιο και σκίζεται κατά μήκος της ραφής του καρπόφυλλου. Στο εσωτερικό υπάρχει ο πυρήνας ο οποίος αποτελείται από ένα ή δύο σπέρματα, τα οποία είναι τα αμύγδαλα ή αμυγδαλόψιχα.

Λόγω της φυσικής επιλογής η συντριπτική πλειονότητα των αμυγδάλων των αγριαμυγδαλιών στο παρελθόν είχε πολύ πικρή γεύση, ώστε να αποφεύγεται το τσιμπολόγημα τους από τα πουλιά (δεν αποτελούσε συνειδητή επιλογή, απλώς τα πικρά αμύγδαλα αποκτούσαν με αυτόν τον τρόπο απογόνους). Η ανθρώπινη παρέμβαση μέσω της τεχνητής επιλογής επέλεξε τους ελάχιστους άπικρους καρπούς και τους καλλιέργησε συστηματικά, έτσι σήμερα έχουμε πολλούς άπικρους καρπούς και ελάχιστους πικρούς.[3] Τα αμύγδαλα περιέχουν υψηλό ποσοστό πρωτεΐνης (21%), σιδήρου, ασβεστίου, φωσφόρου, και βιταμινών Β. Τα αμύγδαλα περιέχουν υψηλό ποσοστό λίπους (κοντά στο 50%), με πολλά μονοακόρεστα (39%) και λίγα κορεσμένα (3,7%).

Το ξύλο της αμυγδαλιάς χρησιμοποιείται κυρίως για ξυλολεπτουργικές εργασίες και για την παραγωγή στομίων του μουσικού οργάνου Γκάιντα.

Για να δείτε περισσότερα για τις ποικιλίες αμυγδαλιάς αναλυτικά κάντε κλικ εδώ

Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές ποικιλίες, όπως Φερανιά, Τέξας, Ρέτσου, Καλογεράτα Χίου, Βολάτα Χίου, Νίκηκα Χίου, Ποταμίτικα Λασιθίου, Καλαροτικά Λασιθίου, Κρυστάλια Φουρνής Λασίθιου, Ξηρολίμνης, Διστόμου Βοιωτίας, Φυλλίς και 11/21/67. Η Παγκόσμια παραγωγή αμυγδάλων είναι 2,51 εκατομμύρια τόνοι τον χρόνο. Οι μεγαλύτερες χώρες παραγωγής είναι οι ΗΠΑ η Ισπανία, η Ιταλία και το Ιράν. Η ελληνική παραγωγή ως επί το πλείστον καταναλώνεται στο εσωτερικό, ενώ οι εξαγωγές αφορούν κυρίως πικραμύγδαλα που χρησιμοποιούνται στην αρωματοποιία και τη ζαχαροπλαστική.

Αποστάσεις φύτευσης

Η απόσταση φύτευσης καθορίζεται από τη γονιμότητα του εδάφους, το υποκείμενο και την ποικιλία και είναι συνήθως 5-6m μεταξύ των γραμμών και 4-6m επί της γραμμής. Η φύτευση των δενδρυλλίων γίνεται νωρίς τον χειμώνα και πριν την εκβλάστηση των οφθαλμών.

Άρδευση

Η αµυγδαλιά είναι µια καλλιέργεια που ενώ αντέχει την ξηρασία, οι αποδόσεις αυξάνονται θεαµατικά µε την εφαρµογή ενός σωστού προγράµµατος άρδευσης. Η µικρή απόδοση, λόγω ανεπάρκειας νερού, οφείλεται όχι τόσο στην µειωµένη διαφοροποίηση ανθοφόρων οφθαλµών, όσο στις έντονες καρποπτώσεις . Η αρχή των ποτισµάτων στην χώρα µας ανάλογα µε την περιοχή και την σύσταση του εδάφους, ξεκινάει από τον Μάιο, αν δεν υπάρχουν επαρκείς βροχοπτώσεις. Τα πιο σηµαντικά όµως ποτίσµατα είναι αυτά του Ιουλίου-Αυγούστου, που οι καρποί µπαίνουν πια στο στάδιο της ωρίµανσης. Η στάγδην άρδευση συνίσταται ως πρώτη επιλογή γιατί είναι η µέθοδος µε τη µικρότερη σπατάλη νερού, αφού τα δένδρα εφοδιάζονται µε νερό που παρέχεται µε τη µορφή σταγόνων και δεν υπάρχει καθόλου εξάτµιση. Ως µέθοδος, εκτός από τη µικρή κατανάλωση νερού, έχει και αρκετά άλλα πλεονεκτήµατα, όπως µεγαλύτερες αποδόσεις, καλύτερη ποιότητα καρπού, δυνατότητα να αρδευτούν επικλινή και ανώµαλα εδάφη, µείωση των ζιζανίων και µυκητολογικών προσβολών. Όµως πρόκειται για ακριβή επένδυση και χρησιµοποιείται ελάχιστα στην αµυγδαλοκαλλιέργεια στην χώρα µας. Η µέθοδος που χρησιµοποιείται ευρέως είναι η άρδευση µε καταιονισµό όπου τα δένδρα αρδεύονται µε εκτοξευτήρες νερού, τα λεγόµενα καρούλια.

Λίπανση

Οι ανάγκες της αμυγδαλιάς σε θρεπτικά στοιχεία μπορεί να προσδιοριστούν επαρκώς με ανάλυση των φύλλων. Οι πιο κατάλληλοι μήνες για την παραλαβή φύλλων για ανάλυση είναι οι μήνες Ιούνιος και Ιούλιος. Ως πιο κατάλληλα για δειγματοληψία φύλλα είναι τα φύλλα των λογχοειδών, που δε φέρουν καρπούς, γιατί δίνουν πιο σταθερές τιμές. Λεπτομερέστατη ανάλυση για τη λίπανση της αμυγδαλιάς στον σύνδεσμο που ακολουθεί:

Λίπανση αμυγδαλιάς

Κλάδεμα

Κάποτε, επικρατούσε η αντίληψη ότι το κλάδεμα στην αμυγδαλιά αποτελεί ενέργεια καταστρεπτική για το δέντρο γιατί προκαλεί κομμίωση. Όμως, αντικρίζοντας κανείς την εικόνα ενός ακλάδευτου δέντρου αντιλαμβάνεται πολύ εύκολα τους λόγους που επιβάλλουν το κλάδεμα στην αμυγδαλιά: Πυκνή βλάστηση με βλαστούς μπερδεμένους, μεγάλα άδεια τμήματα πάνω στους βραχίονες, ξερά κλαδιά, βλάστηση και καρποφορία συνεχώς μετατοπισμένη στις άκρες και στις κορυφές.

Τα δέντρα για να αρχίσουν να καρποφορούν, πράγμα που αποτελεί και το σκοπό της φύτευσής τους, πρέπει να έρθουν σε μια κατάσταση ισορροπίας. Ακόμα όσο περισσότερο ζωηρό είναι ένα δέντρο, τόσο κατά κανόνα αργεί να καρποφορήσει. Η υπερβολική βλάστηση και καρποφορία βρίσκονται πάντα σε ανταγωνισμό. Η μεγάλη βλάστηση εμποδίζει την καρποφορία και η μεγάλη καρποφορία τη βλάστηση. Έτσι λοιπόν, το κλάδεμα είναι ένα από τα μέσα με τα οποία προσπαθούμε να φέρουμε τα δύο αυτά σε μία ισορροπία, σ' ένα συμβιβασμό. Περισσότερες λεπτομέρειες στον σύνδεσμο που ακολουθεί:

Κλάδεμα αμυγδαλιάς

Επαναφύτευση

Αν σε ένα έδαφος προϋπήρχε αμυγδαλεώνας, επιβάλλεται κατά την επαναφύτευση να απολυμανθούν τουλάχιστον οι θέσεις όπου ήταν φυτευμένα τα δέντρα. Αν η απολύμανση γίνει καλά με χλωροπικρίνη ή βρωμιούχο μεθύλιο, τότε θα επιτραπεί στο νέο δέντρο, που θα φυτευτεί, να αναπτυχθεί σε έδαφος ελεύθερο από εχθρούς και ασθένειες. Επίσης η απολύμανση θα καταστρέψει τις ρίζες των παλιών δέντρων και μειώνοντας έτσι τον ανταγωνισμό σε θρεπτικά στοιχεία και νερό μεταξύ των ριζών των παλιών και νεοφυτευμένων δέντρων, θα βοηθήσει στην καλύτερη ανάπτυξή τους.

Αν πρόκειται για επαναφυτεύσεις μεμονωμένων δέντρων μέσα σε παλιούς αμυγδαλεώνες, θα πρέπει να δέχονται αυτά επιπλέον ποτίσματα τουλάχιστον κατά τον πρώτο χρόνο, ως και πολύ μικρές παροχές αζώτου. Επιπλέον δεν επιτρέπεται να αφήνονται ζιζάνια να αναπτύσσονται γύρω από το νεοφυτευμένο δενδρύλλιο, γιατί μπορεί να καταστούν σοβαροί ανταγωνιστές σε νερό και θρεπτικά στοιχεία. Το πρόβλημα της επαναφύτευσης ενδεχομένως μπορεί να αντιμετωπιστεί με ανθεκτικά υποκείμενα, όπως το GF 677.[

Ωρίμανση

Τα αμύγδαλα όταν πλησιάζει η εποχή να ωριμάσουν, το περικάρπιό τους αρχίζει να σχίζεται κατά μήκος των ραφών και στη συνέχεια ανοίγει πλήρως, για να εκτεθεί ολόκληρο το αμύγδαλο. Κατά την περίοδο αυτή σχηματίζεται μια ζώνη αποκοπής στο άκρο του ποδίσκου του καρπού και έτσι αρχίζει η αποξήρανσή του. Καθώς τα αμύγδαλα αποξηραίνονται, η πρόσφυσή τους στο δέντρο μειώνεται και τείνουν να πέσουν στο έδαφος. Η συγκομιδή δεν πρέπει να αρχίσει, αν δεν έχει σχιστεί πλήρως το περικάρπιο των καρπών, που βρίσκονται στο εσωτερικό μέρος της κόμης. 

Συγκομιδή

Η συγκοµιδή των αµυγδάλων στην Ελλάδα ξεκινάει ανάλογα µε την ποικιλία από 10-15 Αυγούστου και ολοκληρώνεται 15-20 Σεπτεµβρίου. Στις µικρές γεωργικές µονάδες, γίνεται µε το χέρι. Στρώνονται λινάτσες κάτω από κάθε δένδρο και γίνεται ράβδισµα των κλαδίσκων ώστε να αποκολληθούν οι καρποί. 

Συγκομιδή αμυγδάλων σε δίχτυα που βρίσκονται στη βάση των δένδρων

Αυτό βέβαια είναι χρονοβόρο και δαπανηρό λόγω των πολλών εργατικών χεριών που απαιτούνται γι’αυτό και η εκµηχάνιση της συγκοµιδής τουλάχιστον στις µεγάλες γεωργικές εκµεταλλεύσεις είναι απαραίτητη. Στη χώρα µας, χρησιµοποιούνται δονητές και ειδικά διαµορφωµένες πλατφόρµες. Ο δονητής εφαρµόζει στον κορµό του δένδρου και το «τινάζει» για µερικά δευτερόλεπτα ρίχνοντας τους καρπούς πάνω στην πλατφόρµα.

Μετά την συλλογή από τον αγρό, οι καρποί περνάνε από µια ειδική αποφλοιωτική µηχανή που διαχωρίζει τους καρπούς από τα φύλλα και τα ξύλα που έπεσαν κατά την συγκοµιδή και αποµακρύνει το σαρκώδες περικάρπιο, δηλαδή την πράσινη εξωτερική φλούδα του αµυγδάλου. Κατά την συγκοµιδή, η ψίχα περιέχει περίπου 15% νερό γι’αυτό και είναι απαραίτητη η αποξήρανση κατευθείαν στον ήλιο ή κάτω από στέγαστρα. Η διαδικασία αυτή διαρκεί το λιγότερο 4-5 µέρες και στο διάστηµα αυτό γίνεται συχνό ανακάτεµα και σκέπασµα σε περίπτωση βροχής ή υγρασίας

Πηγές:gaiapedia.gr ,  el.wikipedia.org          

Από 'δω και μπρος, όποια περιοριστικά μέτρα κι αν ληφθούν, θα αφορούν μόνο ανεμβολίαστους, γιατί κανείς δεν έχει δικαίωμα να επιβάλλει περιορισμούς σε άνθρωπο που δεν κινδυνεύει να μπει σε ΜΕΘ» σημείωσε ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης μιλώντας στον ΣΚΑΪ.

Μέσα στην εβδομάδα θα συζητηθεί κατά πόσο μπορούν να εφαρμοστούν τα μέτρα που είχε ανακοινώσει η κυβέρνηση προ δυο εβδομάδων για τους αμιγείς και μεικτούς χώρους εστίασης και διασκέδασης, τόνισε ο υπουργός.

Στη σκιά της διασποράς της μετάλλαξης Δέλτα, ο υπουργός επισήμανε ότι πλέον τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά, καθώς τότε είχαμε περίπου 500 κρούσματα ημερησίως και πλέον οδεύουμε στις 3 χιλιάδες κρούσματα.

Διευκρίνισε ότι αυτό που θα συζητηθεί είναι αν τελικά θα υπάρξουν οι μεικτοί χώροι ή αν θα αποφασιστεί να λειτουργήσουν μόνο οι αμιγείς.

Σε κάθε περίπτωση -υπογράμμισε ο υπουργός- στις 15 Ιουλίου ανοίγουν οι κλειστοί χώροι εστίασης και διασκέδασης και δεν τίθεται κανένα ζήτημα για την παρουσία στους χώρους αυτούς των πολιτών που έχουν εμβολιαστεί ή που έχουν νοσήσει.

Πρόσθεσε ότι, άμεσα, θα παρουσιαστεί στην πλατφόρμα gov.gr η εφαρμογή που θα κατεβάζουν δωρεάν στο κινητό τηλέφωνο οι επιχειρηματίες προκειμένου να σκανάρουν τα πιστοποιητικά εμβολιασμού ή νόσησης.

Ο κ. Γεωργιάδης εξήγησε ότι θα γίνονται αυστηρότατοι έλεγχοι, με βαρύτατες κυρώσεις για όσους πολίτες προσκομίσουν πλαστά πιστοποιητικά, καθώς τα ελεγκτικά κλιμάκια θα έχουν πιο εξειδικευμένα συστήματα και θα μπορούν να εντοπίσουν κάποιο πλαστό πιστοποιητικό που ίσως δεν εντόπισε η εφαρμογή που θα χρησιμοποιούν οι επιχειρήσεις.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ξαφνική και έντονη βροχόπτωση σημειώθηκε στην πόλη των Ιωαννίνων λίγο μετά τις τρεις το μεσημέρι (10/07/2021), συνοδευόμενη από δυνατό αέρα αλλά και χαλαζόπτωση στα ανατολικά και στα νότια του λεκανοπεδίου.

Δρόμοι μετατράπηκαν σε ποτάμια μέσα σε λίγα λεπτά, προκαλώντας -μικρής διάρκειας- προβλήματα στην κυκλοφορία.

Εξ’ αιτίας της χαλαζόπτωσης καταστράφηκαν κηπευτικά, ενώ από το δυνατό αέρα υπήρξαν πτώσεις δέντρων σε διάφορα σημεία του λεκανοπεδίου, με αποτέλεσμα να χρειαστεί η επέμβαση της πυροσβεστικής.

 

Ένα Ι.Χ. όχημα καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς, όταν πάνω του έπεσε κορμός δέντρου.

 

Το φαινόμενο διήρκησε μιάμιση περίπου ώρα και εντυπωσιακό είναι ότι κατά τη διάρκεια του η θερμοκρασία στην πόλη των Ιωαννίνων, έπεσε κάτα 15 περίπου βαθμούς, από τους 35 στους 19-20.

Πηγή:ertnews.gr

Οι φαρμακευτικές ιδιότητες του ασφόδελου

Ο ασφόδελος από της αρχαιότητος μέχρι σήμερα θεωρείτο θεραπευτικό βότανο και χορηγείτο προπαντός:

1. σαν σπουδαίο καρδιοτονωτικό - διουρητικό φάρμακο στις ίδιες ενδείξεις με την Σκίλλα την παραθαλάσσια (πολύ πιθανόν να περιέχει σαν δραστικά συστατικά γλυκοζίδες αναλόγου συνθέσεως με την Σκιλλαβιόζη – Scillaren Α-Β)
2. σαν εμμηναγωγό
3. διουρητικό - αποχρεμπτικό
4. αντιφλεγμονώδες (ενζυματική δράση)
5. εμετικό (λόγω ερεθισμού του βλεννογόνου του στομάχου).

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

Α) Κατά την Ιπποκρατική εποχή χορηγείτο σαν φάρμακο
1) στην εξιδρωματική πλευρίτιδα
2) στις καρδιοπάθειες με οιδήματα ανά σάρκα
3) στον ασκίτη (κίρρωση του ήπατος)
4) σαν εμμηναγωγό και
5) σαν αποχρεμπτικό (πιθανώς στο πνευμονικό οίδημα) και στις χρονιές ασθματικές βρογχίτιδες - Υπό μορφή α) οξυμέλιτος Oxymel Asphodele) στη δοσολογία: τρία κοχλιάρια σούπας την ήμερα (20 δράμια κόνδυλοι ασφοδέλου 200 δράμια ξύδι, 20 δράμια οινόπνευμα, 400 δράμια μέλι.

Παρασκευή : αφού τεμαχισθούν οι κόνδυλοι του ασφοδέλου ή γίνουν πολτός αναμιγνύονται με το ξύδι και το οινόπνευμα και μετά 3 ήμερες διηθείται και χρησιμοποιείται ως VinaigreAsphodele, διά της προσθήκης δε του μέλιτος λαμβάνεται το οξύμελι ασφοδέλου.

Άλλος τρόπος:

α) διά βρασμού των κονδύλων του ασφοδέλου σε ξύδι ή κρασί (100 γραμ. ρίζες σε ένα κιλό ξύδι ή κρασί σπιρτωμένο, δυνατό και προσθήκης μέλιτος σαν βελτιωτικού

β) αυτούσιο τον κόνδυλο στη δόση όσον αστράγαλος τρεις φορές την ημέρα

γ) πολτός εξ όλων των μερών του φυτου βρασμένος μαζί με κιθαράλευρο ως που να γίνει πηκτή : για καταπλάσματα στους δοθιήνας, αποστήματα και άτονα έλκη

δ) καταπλάσματα από κοπανισμένα και πολτοποιημένα τμήματα του φυτού χλωρά εις τα δήγματα ερπετών, αραχνών, σκορπιών, σκολοπένδρων κ.λ.π.

Β) Κατά την Ρωμαϊκήν Εποχή και μετά εχορηγείτο ό ασφόδελος κατά τις οδηγίες του Διοσκουρίδου στις παρακάτω ενδείξεις:

1) Σαν διουρητικό, εμμηναγωγό, αντινευραλγικό, αντιβηχικό και αντισπασμωδικό.Στη δοσολογία: Ρίζα ασφοδέλου όσον αστράγαλος 3 φοράς ημερησίως ή 4 γραμ. ρίζας κοπανισμένης και διαλελυμένης μέσα σε κρασί ημερησίως. «Κινουσι δε ουρησιν καί έμμηνα ποθεΐσα ίώνται καί πλευράς άλγήματα καί βήχια καί σπάσματα καί ρήγματα δραχμής (δραχμή=3,75 γραμ.) μιας τό πλήθος τής ρίζης εν οϊνω πινομένη ποιεί δε καί ευημεστέρους οσον αστράγαλος βρωθεΐσα» Διοσκ.

2) Κατά δηγμάτων ερπετών (φίδια, αράχνες, σκορπιοί κλπ.) στη δοσολογία 4-12 γραμ. ρίζας ημερησίως σε δυνατό κρασί εσωτερικούς και τοπικώς σε καταπλάσματα από κοπανισμένα φύλλα, ρίζας, άνθη, μαζί με κρασί. «Καί έρπετοδήκτους δίδοται ωφέλιμος οσον δραχμών τριών τό πλήθος (τό άνώτερον). Κάν καταπλάτ- τειν δε δει τά δήγματα τοΐς τε φύλλοις καί τη ρίζη καί τοις άνθεσι συν οϊνω» Διοσκ... «ό δε καρπός καί τά άνθη κατ' εξοχήν σκολοπένδρων και σκορπιών άντιφάρμακον έ'στιν έν οϊνω ποθέντα» Διοσκ.

3) Προς θεραπεία και επούλωση γαγγραινωδών ελκών, άτονων ελκών, φλεγμονών μαστών (Μαστίτιδες), φλεγμονών όρχεων, φυμάτων και δοθιήνων. Υπό μορφή αλοιφής - πολτού, Παρεσκευάζετο δε ή αλοιφή από τριμμένη ρίζα ασφοδέλου και βρασμένης ώσπου να πολτοποιηθεί με προσθήκη οίνου ή τρυγίας οίνου. Στις πρόσφατες φλεγμονές αντί τρυγίας μετεχειρίζοντο κριθαράλευρο. «Και ρυπαρά και νεμόμενα ελκη καί μαστών καί δίδυμων φλεγμονάς καί φύματα καί δοθιήνας συγκαθεψομένης τρύγος οϊνου τή ρίζη πρός δέ τάς προσφάτους φλεγμονάς μετ' αλφίτου» Διοσκ.

4) Προς Θεραπεία της Άλωπεκίας—τριχοφάγου—τριχοπτώσεων υπό μορφή τέφρας εκ καείσης ρίζας, προς κάλυψη. «Καεισα δέ ρίζα τής τέφρας έπιπλασσομένης αλωπεκίας δασύνει». Διοσκ. «Καί τούτου ή ρίζα χρήσιμος ώσπερ άρου καί άσάρου καί δρακοντίου, ρυπτικής τε καί διαφορητικής υπάρχουσα δυνάμεως* Καυθείσης δ’ αυτής ή τέφρα θερμοτέρα καί ξηραντικωτέρα καί λεπτομερεστέρα καί διαφορηκοτέρα γίγνεται καί διά τούτο καί αλωπεκίας ϊάται». Γαληνός, τόμ. XI, σελ. 845.

4) Εγκαύματα - χιονίστρες - ωταλγίες. Υπό μορφή ελαίου μέσα στο όποιον έχει ψηθεί ρίζα του ασφοδέλου για επάλειψη και σε σταγόνες εντός του ακουστικού πόρου. «Έν έψηθέν δέ ελαιον κεκοιλειμέναις ταΐς ρίζαις επί πυρός, ειλκωμένας χειμέτλας καί περί- καυτα υπαλειφόμενον ωφελεί καί ώταλγώσι βοηθεΐ έγχεόμενον εις τό οΰς» Διοσκ.

6) Οφθαλμίες. Αλοιφή - χυλός καμωμένος από κοπανισμένη ρίζα σε παλιό γλυκό κρασί μαζί με σμύρνα και κρόκο και θερμανθέντος μέχρις ότου γίνει αλοιφή μαλακή προς επάλειψη και κάλυψη των οφθαλμών ως καταπλάσματος «Ό δέ χυλός τής ρίζης προσλαβών οίνον, παλαιού γλυκέως και σμύρνη και κρόκου συνεψηθέντα επί τό αυτό εγχριστον γίνεται όφθαλμοΐς φάρμακον» Διοσ.

7) Λεύκη = Άλφός. Ρίζα ασφοδέλου κοπανισμένη καί τριμμένη στή λευκή επιφάνεια του δέρματος καί έν συνεχεία εκθεσις εις τάς ήλιακάς ακτίνας. «Άλφόν τε λευκόν προανατριφέντα έν έσθο- νίω έν Ήλίω καταχρισθεΐσα ή ρίζα σμήχει» Διοσκ.

8) Πυώδης ωτίτης. Χυλός ρίζας ασφοδέλου ζεσταμένος μαζί με μέλι, κρασί - σμύρνα και λιβανωτό ως που να γίνει ένα μίγμα εντός του άκουστικου πόρου με γάζα. «Καί πρός ώτα πυρρροουντα καθ’ εαυτόν καί ουν λιβανωτω καί μέλιτι καί οϊνω καί σμύρνη χλιανθείς αρμόζει». Διοσκ.

9) Εμετικό - Καθαρτικό. «Ταράττει δε κοιλίαν» Διοσκ.

10) Οδονταλγίες. Καταπαύει ό πόνος του δοντιού αν εγχυθεί χυλός ρίζας στον αντίστοιχο ακουστικό πόρο (αντανακλαστική θεραπεία), «ωταλγίας τε καθ' εαυτόν εγχυθείς ό χυλός τω άντικειμένω ώτίω, πραΰνει». Δισκ.

Γ) Λαϊκή Θεραπευτική. Παλαιοτέρα και σύγχρονος εποχή.

Συνταγαί. Από χειρόγραφα καλογέρων του Πατριαρχείου της εποχής της τουρκοκρατίας μαθαίνουμε ότι μετεχειρίζοντο του ασφοδέλου τις ρίζες υπό μορφή όξυμέλιτος προς θεραπεία της ελώδους αίμοσφαιρινουρίας (100 g. κόνδυλοι, 1 οκά ξύδι νά βράση σε πήλινο δοχείο ώσπου να μείνει το μισό και να προστεθεί 1)2 οκά μέλι. Να λαμβάνει ό ασθενής κοχλ. σούπας ανά τρίωρο μέχρις ότου τα ούρα αποχρωματιστούν και υποχωρήσει ο πυρετός. Η πρόγνωση ήταν καλή έφ’ όσον στα ούρα του αρρώστου δεν διακρίνονται μικρά σωματίδια όταν ετίθεντο ταύτα εντός υάλινου δοχείου και εξετάζονται στο προσπίπτουν φως από ένα στενό άνοιγμα διά μέσου του δοχείου προς τον σκοτεινό θάλαμο του εξεταστού.

Σε πολλούς γνωστή είναι μία αλοιφή που παρασκευάζουν και χρησιμοποιούν ακόμα και σήμερα στην ύπαιθρο με θαυμαστά αποτελέσματα. Πριν ανακαλυφθούν τα αντιβιοτικά δεν γνωρίζω να υπήρχε ανάλογος αλοιφή στα φαρμακεία τόσο θεραπευτική και επουλωτική των μολυσμένων τραυμάτων, άτονων έλκων, αποστημάτων γαγγραινωδών έλκων κλπ. Πολύ πιθανόν να οφείλεται η αποτελεσματικότητας της σε αντιβιοτικές ουσίες και διάφορα ένζυμα που περιέχει (ενζυματική – αντιβιοτική - ερεθιστική δράση). Η σύνθεσή της γίνεται με βάση του ασφοδέλου τους κονδύλους, την Salvia Ίεροβοτάνη, το ατεκνόχορτο (biarum) και τα κολοφώνιο - τρεμεντίνα - ρητίνη ελάτης - λάδι, κερί. Ή μάνα μου που παρασκεύαζε την αλοιφή αυτή ισχυρίζονταν πως προήρχετο από ένα Γιατρό-Θεραπευτή του Πατριαρχείου

της Πόλης που διετέλεσε και ιδιαίτερος Γιατρός στο Σεράϊ του Άβδούλ - Χαμίτ.

ΣΥΝΤΑΓΕΣ

1) Για τον τριχοφάγο, αλωπεκία, τριχόπτωση.
Σκόνη από αποτεφρωμένους κονδύλους, δύο κουταλιές της σούπας, λίγο λάδι ένα κουταλάκι μπαρούτι της μίνας δύο κρόκους αυγών. Τα δουλεύουν όλα αυτά ώσπου να γίνει αλοιφή και την μεταχειρίζονται για να τρίβουν τις ρίζες των μαλλιών ή το μέρος που παρουσιάζεται απόπτωση των τριχών.

2) Εκζέματα επιμολυνθέντα.
Πολτός ρίζας ασφοδέλου δια-λυμένος με μια κουταλιά θειάφι και δουλεμένος ως που να γίνει αλοιφή.

Χρήσιμα μέρη του φυτού
Όλα τα τμήματα του φυτού σε χλωρή κατάσταση περιέχουν τα δραστικά συστατικά υπό ποικίλουσα αναλογία και προπαντός οι κόνδυλοι μετά την αποξήρανση των φύλλων ή προ της ανοίξεως. Οι κόνδυλοι αποξηραινόμενοι δύνανται να διατηρήσουν την δραστικότητα τους χρόνια εφ' όσον φυλαχθούν σε γυάλινα δοχεία μακριά από την υγρασία και το φως. Βραζόμενοι οι κόνδυλοι σε άφθονο νερό αποβάλλουν τη δυσάρεστη γεύση που έχουν και δύνανται να χρησιμοποιηθούν ως τροφή των ζώων. Είναι πολύ θρεπτικοί λόγω της μεγάλης ποσότητος αμύλου και κόλλας που περιέχουν.

Άλλες χρήσεις – Κόλλα για δέρματα

Από τούς κονδύλους του ασφοδέλου διά πολτοποιήσεως και βρασμού μέχρι συμπυκνώσεως παρασκευάζεται το γνωστό τσερίσι; που μεταχειρίζονται οι υποδηματοποιοί σαν κολλητική ουσία στην συγκόλληση των δερμάτων.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Απ' όσα πάρα πάνω εξετέθησαν βγαίνει το συμπέρασμα ότι αφού ό ασφόδελος επέζησε τρεις χιλιάδες χρόνια τώρα σαν φάρμακο με πλήθος θεραπευτικές ενδείξεις πρέπει αναγκαστικά να έχει πραγματικά τις θεραπευτικές ιδιότητες αυτές και την αξία του σαν θεραπευτικό βότανο. Στα πειράματα που κάνουμε για να μελετήσουμε τις ιδιότητες ενός φαρμάκου είναι δυνατόν να ξεγελασθούμε γιατί πλήθος παράγοντες υπεισέρχονται κατά τον πειραματισμό καί μάς παρασύρουν σε μια υπερεκτίμηση των αποτελεσμάτων ή και το αντίθετο. Η πείρα όμως τόσων αιώνων, κι από χιλιάδες παρατηρητάς γινόμενη και ηλεγμένη δεν γελιέται είναι κι αυτή ένα πείραμα - παρατήρηση - περισσότερο σίγουρο από την πείρα τού ενός πειραματιστή - και με κριτή τον χρόνο. Δε θα ήτανε νομίζω χαμένος κόπος αν οι βιοχημικοί μας αποφάσιζαν να ασχοληθούν με τον ασφόδελο όπως και με τόσα άλλα βότανα της λαϊκοθεραπευτικής μας που φυτρώνουν στην πατρίδα μας.

Πηγή: Φυτά της Ελληνικής χλωρίδος: Χρησιμοποιηθέντα στη θεραπεία των κακοήθων όγκων (καρκίνων), χρόνιων παθήσεων και επώδυνων συνδομών από της Ελληνικής προϊστορίας μέχρι σήμερα – Γιάννης Κ. Σταυρόπουλος, Ιατρός – Αθήνα 1963

Προφυλάξεις
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ποτέ μόνοι σας. Μην χρησιμοποιείτε βότανα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα ακόμα και συμπληρώματα χωρίς την γνώμη ιατρού. Οι φυσικές θεραπείες και τα βότανα δεν αποτελούν υποκατάστατο ιατρικής περίθαλψης.
Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό.
Η σελίδα δεν φέρει καμία ευθύνη

Πηγή:ftiaxno.gr