Κατά την παρέμβασή της στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Τουρισμού για τους «Πρότυπους Τουριστικούς Προορισμούς Ολοκληρωμένης Διαχείρισης, Οργανισμούς Διαχείρισης και Προώθησης Προορισμού, Ιαματικές Πηγές Ελλάδας και άλλες ρυθμίσεις για την ενίσχυση της τουριστικής ανάπτυξης», η Βουλευτής Πέλλας κ. Θεοδώρα Τζάκρη, επισημαίνοντας ότι το νέο αυτό θεσμικό πλαίσιο δε συνιστά σχήμα βιώσιμης ανάπτυξης για τον ελληνικό τουρισμό, δήλωσε την αντίθεσή της στα διαλαμβανόμενα του νομοσχεδίου.
Σχολίασε δε, με ιδιαίτερα επικριτικό τρόπο την «πονηρή προσπάθεια» της Κυβέρνησης να νομοθετήσει για το Ναυάγιο Ζακύνθου «γιατί λείπει ένα κομμάτι από πλοίο» γνωρίζοντας την παράνομη πώληση 15000 στρεμμάτων που συνορεύουν με την περιοχή του Ναυαγίου καθώς και να αποδυναμώσει περαιτέρω την τοπική αυτοδιοίκηση μεταφέροντας τη διοίκηση, διαχείριση, εκμετάλλευση, και αξιοποίηση των ιαματικών πηγών καθώς και των εγκαταστάσεών τους και του περιβάλλοντος των ιαματικών πηγών χώρου σε ακτίνα πεντακοσίων μέτρων στην ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «Ιαματικές Πηγές Ελλάδας» (ΙΠΕ ΑΕ).
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας της κ. Τζάκρη:
«Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
Η μοναδικότητα του ελληνικού τουρισμού είναι αναμφισβήτητη. Είναισυνδεδεμένη με το φυσικό κάλλος της χώρας, την κουλτούρα φιλοξενίας και την πολιτιστική παράδοση της.
Ο νησιωτικός χαρακτήρας και η ποιότητα των ελληνικών παραλιών αποτελούν βασικά συστατικά του επιτυχημένου ελληνικού τουριστικού προϊόντος που κάθε χρόνο προσελκύει εκατομμύρια τουριστών.
Ο τουριστικός κλάδος έχει να επιδείξει μια μεγάλη ανάπτυξη και αποτελεί σημαντικό κομμάτι της οικονομίας της χώρας, αντιπροσωπεύοντας πάνω από το 20% του ΑΕΠ και το 27% των συνολικών εξαγωγών κάθε χρόνο.
Όλα αυτά όχι βέβαια χωρίς προβλήματα. Γιατί τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος είναι πολλά. Με κυριότερατα ζητήματα ποιότητας και συγκέντρωσης αναφορικά με το μεσογειακό μέσο όρο. Αυτό σημαίνει υψηλό βαθμό συγκέντρωσης, σε όρους εποχικότητας, αφού το μεγαλύτερο ποσοστό των αφίξεων πραγματοποιούνται την περίοδο Μαΐου-Σεπτεμβρίου καθώς και στις περιοχές αφού στα νησιά υπάρχουν τα περισσότερα ξενοδοχεία 5 αστέρων και στα νησιά επιτυγχάνεται περίπου το 60% των συνολικών εσόδων. Επιπλέον, χαρακτηρίζεται με μικρότερου μεγέθους και χαμηλότερης ποιότητας ξενοδοχειακές μονάδες.
Ο Τουρισμός κύριε Υπουργέ είναι εθνική υπόθεση.
Είναι γεγονός ότι χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και αντιμετώπισης γιατί είτε το θέλουμε είτε αποτελεί βασικό εισόδημα για τη χώρα, είναι αυτό που επιθυμούμε όλοι, εισροή ξένων κεφαλαίων στη χώρα.
Εδώ όμως τι έχουμε;
Ένα νομοσχέδιο που άγεται και φέρεται από συμφέροντα. Ένα νομοσχέδιο «βιτρίνα» που μοναδικό σκοπό έχει να καλυφθεί ένα σκάνδαλο και να υπονομεύσει δημόσια αγαθά.
Και θα ξεκινήσω από την υπόθεση του «Ναυαγίου Ζακύνθου»το οποίο το έχουμε πάλι μπροστά μας και μάλιστα με νυχτερινή τροπολογία.
Ύστερα από τρεις μέρες που συζητιόταν το νομοσχέδιο στις επιτροπές, δεν κρατήσατε ούτε τα προσχήματα κύριε Υπουργέ.
Ερωτηθήκατε πολλές φορές σχετικά με τις προθέσεις σας για το θέμα. Είναι γεγονός ότι ποτέ δεν απαντήσατε καθαρά. Είπατε αυτολεξεί ότι «το ναυάγιο Ζακύνθου είναι ένα πρόβλημα που κληρονομείται εδώ και πολλά χρόνια, που οι αρμόδιοι φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλοι λοιποί φορείς, στο νησί της Ζακύνθου, δεν μπορούσαν να λύσουν» και ότι «θα κάνω ότι μπορεί να γίνει ανθρωπίνως δυνατόν και στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μου, νομοθετώντας, έτσι ώστε να διασφαλιστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η πρόσβαση στη συγκεκριμένη περιοχή του Ναυαγίου και να είναι τουριστικό προϊόν πολύ υψηλής ποιότητας, βιώσιμο και να μην κινδυνεύει κανένας συμπολίτης μας, ούτε ταξιδιώτης»
Πρέπει να μας εξηγήσετε Κύριε Υπουργέ τι ακριβώς εννοείτε.
Γιατί είστε ο τρίτος στη σειρά που ασχολείστε με το θέμα. Πρώτος ο κ. Γεωργιάδης ο οποίος μετά τη συνάντηση με τον Εμίρη του Κατάρ το 2019 είχε ξεκαθαρίσει στους φορείς της Ζακύνθου πως η κυβέρνηση επιθυμεί να προχωρήσει η επένδυση [πρόκειται για επένδυση λοιπόν] και όταν είδε την αντίσταση της τοπικής κοινωνίας όπως το συνηθίζει είπε τη μεγαλειώδη φράση «δεν με ενδιαφέρει η επένδυση για τη Ζάκυνθο, ας κάνουν ότι θέλουν οι Ζακυνθινοί. Αν θέλουν να ζουν με βελανίδια να ζουν με βελανίδια». Εξαιρετική απάντηση.
Ακολουθεί ο κ. Θεοχάρης ο προκάτοχός σας που έφερε το νομοσχέδιο με την επίμαχη ρύθμιση στη διαβούλευση. Ο οποίος επιμένει ότι «αυτές τις μέρες, το ναυάγιο, είναι διαφορετικό. Και όσοι αντιτίθενται στη συντήρηση αυτού του ναυαγίου, είναι υπόλογοι απέναντι στον ελληνικό λαό, είναι υπόλογοι απέναντι στους ξενοδόχους της Ζακύνθου, οι οποίοι σε λίγο θα χάσουν το αξιοθέατό τους. Λείπει ολόκληρο κομμάτι». [δημοτικός σύμβουλος είπε ότι τόσα χρόνια 3 υπουργεία τα οικονομικών, εμπορικής ναυτιλίας και τουρισμού φέρουν ευθύνη που δεν έχουν προβεί σε μελέτη διαχείρισης και συντήρησης του ίδιου του σκάφους…]
Και μετά εσείς. Το αρχικό νομοσχέδιο συνάντησε σθεναρή αντίσταση, αυτό είναι προφανές διότι ήρθε πετσοκομμένο στην Επιτροπή, χωρίς την επίμαχη ρύθμιση την οποία επαναφέρετε με νυχτερινή τροπολογία. Τόση ήταν η βιασύνη, που τα ονόματα κάποιων υπουργών που υπογράφουν την τροπολογία είναι γραμμένα στο χέρι.
Γιατί;
Προφανώς για να μην συμμετέχουν στη συζήτηση οι ενδιαφερόμενοι φορείς.
Για εσάς ο Δασάρχης, ο Μητροπολίτης, ο Δήμος, η Πολεοδομία, οι τοπικοί παράγοντεςδε σημαίνουν τίποτε. Για εσάς αξία έχουν μόνο οι ξενοδόχοι. Γι’ αυτό και αγνοείτε όλη την τοπική κοινωνία και τεχνιέντως τους αποκλείσατε από το θεσμικό διάλογο. Γιατί αδιαφορείτε πλήρως για τα συμφέροντα της τοπικής κοινωνίας, για την αξιοποίηση αυτού του εμβληματικού Ναυαγίου και της ευρύτερης περιοχής υπέρ της τοπικής κοινωνίας.
Τι άλλο θα ακούσουμε μετά τους «κρυπτόμενους δημοτικούς συμβούλους» ώστε να μην πραγματοποιείται απαρτία στο δημοτικό συμβούλιο.
Τα ερωτήματα για αυτό το τεράστιο ζήτημα της Ζακύνθου είναι πάρα πολλά. Εκτάσεις που ανήκουν σε ιδιώτες, στην Εκκλησία και το Δημόσιο μεταβιβάστηκαν το 2014 από κάποιον κύριο [Γεώργιο Χάρο], που παρουσίασε ως τίτλο κυριότητας ένα αμετάφραστο διάταγμα εποχής Ενετοκρατίας.
Υπάρχει ένα ομόφωνο βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών οι οποίοι στην ουσία κατηγορούν, εντοπίζουν κακουργηματικές πράξεις σε όλους τους εμπλεκόμενους κι όμως, ο εισαγγελέας δεν προχωράει, αρκετό καιρό μετά, σε καμία δίωξη.
Υπάρχει κάποια ενημέρωση σχετικά με αυτό;
Και θα προχωρήσω στα υπόλοιπα ζητήματα που θίγει αυτό το νομοσχέδιο:
Ανώνυμη Εταιρεία-ιαματικές πηγές Ελλάδος (ΙΠΕ ΑΕ).
Στην αρχική μορφή του το νομοσχέδιο τον περασμένο Δεκέμβριο, η ΙΠΕ ΑΕ ήταν φανερό ότι θα έπληττε άμεσα και πολυεπίπεδα τα συμφέροντα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ακυρώνοντας τον αναπτυξιακό ρόλο της και στο τέλος της ημέρας υποβάθμιση της και υφαρπαγή των περιουσιακών της στοιχείων.
Προφανώς, η νέα έκδοση του νομοσχεδίου είναι βελτιωμένη αλλά η βασική φιλοσοφία είναι ίδια.
Παραμένει η πρόθεση της σύστασης ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «Ιαματικές Πηγές Ελλάδας» (Ι.Π.Ε.), μια εταιρία στην Αθήνα, η οποία έχει σκοπό τη διοίκηση, διαχείριση, εκμετάλλευση, και αξιοποίηση των φυσικών ιαματικών πόρων και πηγών, καθώς και των εγκαταστάσεών τους και του περιβάλλοντος των ιαματικών πηγών χώρου σε ακτίνα πεντακοσίων μέτρων, η οποία ανήκει στη διαχείριση του Ε.Ο.Τ.
Απλά, μεταθέτετε το θέμα στο μέλλον έχοντας υπόψη ότι αν οι Δήμοι δεν έχουν τους πόρους, τα εργαλεία, το προσωπικό δεν θα καταφέρουν. Την επόμενη ημέρα λοιπόν τα δίνετε σε μια ΑΕ. Γιατί για παράδειγμα τα Λουτρά Πόζαρ στην Πέλλα, τα οποί είχαν περισσότερο από 1.500.000 επισκέπτες τον χρόνο πριν από την πανδημία ανήκουν στον Δήμο Αλμωπίας που δεν έχει ούτε πόρους, ούτε εργαλεία, ούτε το προσωπικό για να κάνουν αυτά που τους ζητούνται. Το ίδιο και τα προσφάτως αδειοδοτημένα Λουτρά Λουτροχωρίου στον Δήμο Σκύδρας. Αντί λοιπόν να κάνετε αυτό που κάνετε, επειδή έχουμε ήδη ιαματικές πηγές πολλών ταχυτήτων, γνωστές, μη γνωστές, εξοπλισμένες όχι καλά εξοπλισμένες κλπ δώστε τους πόρους στην τοπική αυτοδιοίκηση οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους και να είστε σίγουροι ότι θα καταφέρουν να τις αναδείξουν. Αποδυναμώνετε το θεσμό, της τοπικής αυτοδιοίκησης, παίρνετε αρμοδιότητες, αυτή τη φορά τις ιαματικές πηγές και αύριο θα υπάρξει κάτι άλλο. Στην εν λόγω εταιρεία δεν θα μετέχουν οι Ο.Τ.Α., στους οποίους ανήκουν οι μεταβιβαζόμενοι ή παραχωρούμενοι φυσικοί ιαματικοί πόροι, παρά μόνον το Ελληνικό Δημόσιο κατά ποσοστό 80% και η Κ.Ε.Δ.Ε. κατά ποσοστό 20%, το οποίο βέβαια πολύ εύκολα μπορεί να αλλάξει την επόμενη στιγμή (βλέπε ΔΕΗ).
Και το κάνετε αυτή τη χρονική στιγμή που οι δήμοι έχουν προχωρήσει στην αναγνώριση των φυσικών τους πόρων ως ιαματικών, και έχουν λάβει ή βρίσκονται σε διαδικασία λήψης των Ειδικών Σημάτων Λειτουργίας (ΕΣΛ) των εγκαταστάσεών τους. Ότι δηλαδή δεν κατάφερε το υπερταμείο (ΕΤΑΔ – ΤΑΙΠΕΔ) θα το καταφέρει η ΙΠΕ ΑΕ.
Κύριε Υπουργέ,
Ένα νέο θεσμικό πλαίσιο δεν είναι από μόνο του ικανό για τη λειτουργία και την περαιτέρω ανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού. Απαιτείται συνεργασία όλων των εμπλεκομένων στον τουρισμό, καθώς και τεχνογνωσία, εξειδίκευση και πραγματική ενίσχυσή του κλάδου.
Ο τρόπος με τον οποίο προσπαθείτε να αναπτύξετε τον τουρισμό, δε συνιστά σχήμα βιώσιμης ανάπτυξης.
Η πανδημία αποκάλυψε πόσο εύθραυστο είναι το τουριστικό προϊόν και πόσο επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες. Οι συνέπειες για τους εργαζόμενους ήταν τεράστιες όλη αυτή την περίοδο, το ίδιο και για τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικροϊδιοκτήτες.
Όπως είπα και στην αρχή ο τουριστικός κλάδος αποτελεί σημαντικό κομμάτι της οικονομίας της χώρας, αντιπροσωπεύοντας πάνω από το 20% του ΑΕΠ κάθε χρόνο.
Ωστόσο, στο Ταμείο Ανάκαμψης, προβλέπονται μόλις 320 εκατομμύρια για τον τουρισμό δηλαδή 0,6% του προϋπολογισμού του ταμείου. Θεωρείτε ότι το ποσό αυτό είναι επαρκές για να καλύψει τις ανάγκες του τουρισμού με αυτό το τεράστιο πλήγμα που έχει υποστεί ο κλάδος μετά από δυο χρόνια πανδημίας και με αβέβαιο το μέλλον; Πολύ αμφιβάλω».
