Euro 2020: Ο Ρομέλου Λουκάκου ψάχνει στο Euro την Γη της Ευαγγελίας

Στα νιάτα του, ο Ροζέ Λουκάκου ήταν ένας φιλότιμος επιθετικός που στο «απόγειο» της καριέρας του έπαιξε στην Μαλίν και έχει να λέει ότι φόρεσε την φανέλα με το εθνόσημο του Κονγκό.

Η μέτρια ποδοσφαιρική καριέρα δεν του επέτρεψε να κρατήσει πολλά χρήματα στην άκρη και, αυτά που είχε, τα έχασε σε μια κακή επένδυση, η οποία υποχρέωσε την οικογένειά του να ζήσει σε ένδεια για αρκετά χρόνια.

Η διαβητική σύζυγος του Αντολφίν έφτανε στο σημείο να δανείζεται ψωμί από τον φούρνο της γειτονιάς και να νερώνει το γάλα, προκειμένου να κρατάει για όλη την εβδομάδα και να έχει να ταΐσει τα δύο αγόρια τους, Ρομέλου και Τζόρνταν.

«Τα βράδια, οι γονείς μου δεν έτρωγαν για να αφήσουν φαγητό για εμένα και τον αδελφό μου» θυμάται ο μεγάλος γιος των Λουκάκου, ο οποίος νιώθει αιώνια ευγνώμον στους γονείς του για τις θυσίες τους και, από πολύ μικρός, είχε βάλει στόχο να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, προκειμένου να βγάλει την οικογένεια από την φτώχεια.

Μια φτώχεια που μεταφράζονταν σε ατελείωτες παγωμένες νύχτες, όταν δεν υπήρχαν χρήματα στο σπίτι για να ρεύμα και θέρμανση. Η Αντολφίν ζέστανε με γκάζι μια κατσαρόλα με βραστό νερό, το οποίο έριχναν επάνω τους τα παιδιά για να νιώσουν λίγη ζεστασιά.

«Κάθε γκολ που πετυχαίνω είναι για εκείνη, γιατί αν δεν υπήρχε, δεν θα είχα γίνει αυτός που είμαι» λέει ο Ρομέλου για την μητέρα του, στην οποία είχε υποσχεθεί ότι θα γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και όλα θα αλλάξουν.

«Θα δεις ότι η ζωή μας θα αλλάξει. Θα παίξω ποδόσφαιρο και θα είμαστε όλοι καλά, δεν θα στεναχωριέσαι πια» της είπε ο Λουκάκου όταν ήταν μόλις έξι ετών. Δέκα χρόνια αργότερα, μόλις έντεκα ημέρες μετά τα 16α γενέθλιά του, έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα της Άντερλεχτ. Και, έκτοτε, δεν κοίταξε ξανά πίσω στις μέρες με το δανεικό ψωμί και το νερωμένο γάλα, τις οποίες βεβαίως δεν ξέχασε ποτέ.

Θηριώδης και… τρομακτικός μέσα στην περιοχή, ο Λουκάκου διαθέτει μια εντυπωσιακή φυσική δύναμη και ταχύτητα, προσόντα που τον ακολουθούσαν από τότε που ήταν πιτσιρικάς.

Ήταν, μάλιστα, τέτοια η διαφορά από τους συνομήλικους του, που η μητέρα του έπαιρνε μαζί της στα παιχνίδια του την ληξιαρχική πράξη γέννησης, ώστε να αποδείξει ότι ο «αγαθός γίγαντας» γιος της ήταν πράγματι 13 ετών, όσο και οι… μικροσκοπικοί (σε σχέση με εκείνον) αντίπαλοί του.

Οι γονείς των παιδιών στις άλλες ομάδες αμφισβητούσαν την ηλικία του Ρομέλου και υποστήριζαν ότι είχε γεννηθεί στην Αφρική, αλλά σε άγνωστη χρονολογία. Η Αντολφίν τους παρουσίαζε την ληξιαρχική πράξη γέννησης και τους αποστόμωνε.

Στη συνέχεια, αναλάμβανε να το κάνει μέσα στο γήπεδο ο μεγάλος της γιος, ο οποίος «κατάπινε» αντιπάλους και γκολ με μια ζηλευτή συνέπεια, με αποτέλεσμα να αναρριχηθεί με γοργούς ρυθμούς μέχρι την πρώτη ομάδα της Άντερλεχτ, η οποία μπόρεσε να τον κρατήσει μόνο μέχρι τα 18 του.

Η Τσέλσι τον εντόπισε, έδωσε σε εκατομμύρια ευρώ σχεδόν όσα και τα χρόνια του (15) και του άνοιξε τις πύλες της Premier League, όπου ο Λουκάκου άφησε τα διαπιστευτήριά του για οκτώ χρόνια, έστω και με σκαμπανεβάσματα.

Τσέλσι, Γουέστ Μπρομ, Έβερτον και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχαν στις τάξεις τους τον χαρισματικό Βέλγο επιθετικό, ο οποίος πέτυχε πάνω από 150 γκολ στα βρετανικά γήπεδα, αλλά δεν μπόρεσε να πανηγυρίσει ούτε έναν τίτλο, δίνοντας… πάτημα στον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς για να τον πικάρει, μετά την περιβόητη κοκορομαχία τους σε ντέρμπι Ίντερ – Μίλαν.

«Τι να μας πει ο Λουκάκου, ο οποίος έχει πάρει μόνο ένα πρωτάθλημα και αυτό στο Βέλγιο;» ήταν η ατάκα – πικάρισμα του Ίμπρα, ο οποίος πήρε την απάντησή του λίγους μήνες αργότερα, όταν ο «Big Rom» έβαλε την σφραγίδα του στο πρώτο πρωτάθλημα των Νερατζούρι μετά από έντεκα ολόκληρα χρόνια.